Juriservice

Volgens mijn bankier is beleggen in een kapitaalfonds fiscaal het voordeligste. Of nog beter: een distributiefonds dat weinig uitkeert. Hoe zit dat juist? De meeste aandelenfondsen bestaan in een distributie- en een kapitalisatieversie. De distributieversie keert doorgaans jaarlijks een coupon uit, waarop je 30% roerende voorheffing betaalt. Ideaal als je graag een jaarlijkse coupon hebt. De kapitaliserende versie belegt alle winsten en dividenden gewoon terug in het fonds. Fiscaal gezien kies je best voor een kapitaliserend aandelenfonds. Dat keert niets uit en de meerwaarde bij verkoop wordt niet belast. Enig nadeel: bij uitstap (verkoop) betaal je 1,32% taks, wat bij een distributiefonds niet het geval is. Sommige fondsenhuizen maken daarom een speciale versie van hun distributiefondsen voor de Belgisch markt. Die aandelenfondsen - Fundsmith Equity Fund, High Growth Portfolio, enz. - keren maar een klein stukje dividend uit en kapitaliseren de rest in het fonds. Juridisch en fiscaal zijn het dus distributiefondsen, want ze keren bv. 0,2% per jaar uit. Maar eigenlijk zijn het quasi kapitaliserende fondsen. Fiscaal gezien betaal je dus geen 1,32% taks bij verkoop en de roerende voorheffing is tot een minimum beperkt. Mijn ex-echtgenote en ik hebben eerst twee jaar apart gewoond, voor we zijn gescheiden. Ik betaal al alimentatie sinds die feitelijke scheiding. Ik moet die alimentatie betalen voor de duur van ons huwelijk. Mag ik mij daarvoor op de feitelijke scheiding baseren? Of begint de termijn pas te lopen vanaf de officiële echtscheiding? En moet ik aangetekend verwittigen als ik stop met alimentatie te betalen? In eerste instantie moet je nakijken wanneer je precies veroordeeld werd tot het betalen van alimentatie. Als dat gebeurde voor 1 september 2007, dan was de oude wet rond alimentatie nog van toepassing en is de alimentatie die je betaalde niet beperkt in de tijd - tenzij het vonnis anders bepaalt. Je kan die beperking dan niet inroepen. Misschien zijn er dan wel andere argumenten om de alimentatie te stoppen of te laten verminderen, zoals het feit dat je door pensionering minder verdient. Sinds de wet op 1 september 2007 in werking trad, is de alimentatie voor de ex-echtgeno(o)t(e) wel beperkt in de tijd en dit tot de duur van het huwelijk. Om die duur te bepalen, wordt de periode van samenleven voor het huwelijk niet meegeteld. De periode dat je al feitelijk gescheiden was, wordt wel meegeteld. Denk je dat de tijdsduur bereikt is, dan hoef je niet meer te betalen. Je kan wel een schrijven aan jouw ex richten waarin je aangeeft waarom je niet meer betaalt, hoewel dat strikt gezien niet noodzakelijk is. Het vonnis vermeldt immers allicht dat de alimentatie beperkt is tot de duur van het huwelijk. Op 3/12/2014 werd ik ontslagen, met een opzeggingstermijn van meer dan 10 maanden. Na vijf maanden werd ik ziek. Het ziekenfonds keert me tot 31/08/2022 een uitkering uit. Op 1/09/2022, ga ik met pensioen. Hoe gebeurt de afrekening, gezien ik niet de volledige opzeggingstermijn heb gewerkt? Krijg ik een opzeggingsvergoeding voor de resterende tijd? Mocht je het resterend deel van je opzeggingstermijn kunnen presteren, dan zou dit voor de pensioendienst geen probleem zijn. Bij een pensioen vanaf 65 - dus geen vervroegd pensioen - mag je onbeperkt een loon combineren met een pensioen. Ben je jonger dan 65 of heb je nog geen 45 jaar gewerkt, dan moet je de bijverdiengrens respecteren. Maar dat geldt niet voor jou want je bent 65, maar je kan het resterende deel niet presteren, omdat je ziek bent. Je kan je werkgever dus niet vragen de resterende periode van je opzegging niet te moeten presteren. Je werkgever kan de resterende duur van de opzeggingstermijn uitbetalen als opzeggingsvergoeding, maar dan moeten jullie daarover een minnelijke regeling proberen te treffen. Je kan wel geen ziekte-uitkering krijgen samen met een opzeggingsvergoeding. Je ziekte-uitkering stopt sowieso op 65 als je met pensioen gaat. Het ziekenfonds betaalt niet langer wanneer je de wettelijk pensioenleeftijd bereikt. Ik verhuur een appartement in Brussel met een huurcontract van 3 jaar. Ik heb mijn huurder 6 maanden op voorhand aangetekend opgezegd. Hij vraagt nu om 6 maanden langer te mogen huren, tot hij zelf een appartement heeft gekocht. Kan ik dat toestaan? Kan ik nadien nog eisen dat hij vertrekt? De Brusselse Woninghuurordonnantie bevat bepalingen over de huur van korte duur (contract van 3 jaar of minder), als uitzondering op de huurovereenkomst voor 9 jaar. De huurovereenkomst van korte duur kan worden verlengd onder voorwaarden (artikel 238): de verlenging moet schriftelijk bepaald zijn in de huurovereenkomst, in een bijlage of ander daaropvolgend geschrift, dezelfde voorwaarden moeten gelden, onverminderd de indexering van de huur op het ogenblik van de verlenging, en de totale duur van de huur mag niet langer dan drie jaar zijn. Bij een contract van korte duur langer dan 6 maanden (zoals in jouw geval) is een opzegging nodig. Gebeurt die niet correct of blijft de huurder in het gehuurde goed wonen zonder dat de verhuurder zich verzet, dan wordt de overeenkomst verondersteld er een voor 9 jaar te zijn, te rekenen vanaf de datum dat de oorspronkelijke overeenkomst van korte duur werd gesloten. Bij een conflict beschouwt de vrederechter deze overeenkomst als een contract van negen jaar. We raden daarom aan een overeenkomst te maken voor 'bezetting ter bede'. Dat kan in bijzondere omstandigheden. Zet in de overeenkomst waarom je huurder nog in het gehuurde goed verblijft. Dit wordt niet als een huurcontract beschouwd. Vermijd dus de termen huur, huurder en verhuurder.