Jos Daemen tekent erfgoed

Ik ben zenuwachtig omdat ik straks mijn boek moet signeren. Ik ben het niet meer gewoon om mooi te schrijven met de hand.” Het lijkt een vreemde uitspraak voor iemand die met vaste hand prachtige pentekeningen op papier tovert. Voor zijn 80ste verjaardag hebben de dochters van Jos Daemen een boek samengesteld met een overzicht van hun vaders pentekeningen. “Ik heb eigenlijk altijd veel getekend. In mijn schriftjes van de lagere school staan soms meer tekeningen dan tekst. Maar ook later, als leerkracht Frans, gebruikte ik tekeningen om mijn leerlingen te helpen dialoogjes uit het hoofd te leren.”

Toch begon Jos Daemen zich pas op zijn 40ste toe te leggen op het tekenen met chinese inkt. “Mijn schoonbroer was lid van de kunstkring van Hoeilaart. Ik ging naar de tentoonstellingen kijken en maakte geregeld opmerkingen over zijn perspectieven, die naar mijn mening niet helemaal juist zaten. Hij daagde me uit en zei dat ik het dan maar zelf eens moest proberen. Vanaf dan heb ik mezelf leren tekenen.”

Huizen, begijnhoven, historische gebouwen, bomen,... krijgen verbluffend veel detail. Sommige tekeningen lijken wel oude zwart-witfoto’s. “Het grote verschil met een foto is dat ik zelf kan bepalen waar ik de nadruk op leg. Al heb ik wel veel naar foto’s gekeken om te leren hoe ik schaduwen moet maken. Ik kleur nooit volledige vlakken in, maar zet hele kleine puntjes met mijn pen van amper 0,1 mm dik.”

Urenlang zit Jos soms over zijn tekentafel gebogen. Eerst moet de potloodtekening volledig af zijn “Ik moet er als het ware door kunnen kijken. Ik mag geen foutje meer zien. Daarna overteken ik alles met inkt. Ik heb het eens berekend toen ik een mooie volle druiventros natekende: één druif tekenen nam zo’n 20 minuten in beslag. Vroeger ging ik soms zo op in het tekenen dat ik eens vergat de kinderen van school te halen. Dat vonden ze niet zo tof.”

Twee keer per jaar organiseert de kunstkring van Hoeilaart, waarvan Jos inmiddels voorzitter is, een tentoonstelling. “Af en toe je werk laten zien en commentaar krijgen, vind ik plezant. Het is belangrijk om de reacties van het publiek te horen. Ik heb al verschillende van mijn tekeningen verkocht. Het vervelende is dat ze altijd de mooiste kopen”, lacht Jos.