Ik houd een blog bij!

We zijn met tienduizenden Belgen die een persoonlijke blog bijhouden. Over ons leven, onze hobby’s, onze diepste gevoelens. Waarom doen we het? Is het moeilijk? Hoe kunnen we méér lezers lokken? En kunnen we er misschien ook wat mee verdienen?

Een persoonlijke blog is ons heel eigen plekje op het internet. Onze teksten, meningen en foto’s kunnen bekeken worden tot in de verste uithoek van de aardbol en op een blog hebben we meer vrije ruimte om ons ei te leggen, veel meer dan op socialenetwerksites als Facebook of Netlog, bijvoorbeeld.

Het precieze aantal persoonlijke blogs in ons land is niet bekend, maar het moeten er vele tienduizenden zijn. Als vijftigplussers laten we ons daarbij zeker niet onbetuigd. Op de populaire bloghost www.bloggen.be vormen we de vierde grootste categorie en Jos Ghysen, het 84-jarige ex-boegbeeld van de VRT, werd in 2009 – overigens tot zijn eigen stomme verbazing – door de lezers van Clickx Magazine uitgeroepen tot Blogger van het jaar.

Velen van ons zien hun blog vooral als een persoonlijk dagboek, zo blijkt uit de oproep die we over dit onderwerp op de website van Plus Magazine deden (www.plusmagazine.be). Zij het dan een dagboek dat iedereen kan lezen. We leven onze creativiteit uit in verhaaltjes, we geven onze mening over alles en nog wat, we schrijven over wat we meemaken, over uitstappen en reizen, over onze kinderen en kleinkinderen. Onbewust (maar soms ook heel bewust) laten we daarmee aan de rest van de mensheid zien wat voor een boeiend leven we leiden.

Mijn foto met James Bond!

Soms kan een blog heel diep gaan en bijna therapeutisch werken om heel moeilijke situaties te verwerken en depressieve gevoelens van ons af te schrijven. Lezeres Gerda Sluymer-Hemminga is in 2007 gaan bloggen toen ze een agressieve borstkanker kreeg (http://geluknieuwlevenen borstkanker.blogspot.com): “In die akelige periode heb ik 225 berichten geplaatst gedurende acht maanden. Soms met een traantje, maar veel vaker met humor. Het was mijn manier om nare dingen te verwerken. Zodra ik vond dat ik die kanker achter me kon laten, ben ik met een nieuwe blog gestart.”

Verder is een blog altijd interessant om onze computerkennis te oefenen en nieuwe toepassingen te ontdekken. Ook meer gespecialiseerde blogs delen we graag met anderen. Over onze vereniging, over politieke of maatschappelijke overtuigingen, over onze lievelingsrecepten en ons kookplezier, onze tuin, hobby’s en verzamelingen. Leuk is bijvoorbeeld de blog van Plus-lezer Jan Costermans (http://behaver.skynetblogs.be). Hij vertelt hoe hij erin slaagt handtekeningen van bekende mensen te verzamelen. We zien hem met Tanja Dexters, Kim Gevaert, Buzz Aldrin, Stijn Stijnen en... James Bond.

Nog anderen zoals Stefaan de Groote (zijn getuigenis leest u in het kaderstukje p. 27) besteden veel tijd om hun blog bijna elke dag te spijzen met interessant nieuws uit de eigen gemeente.

Voor wie naar het buitenland verhuist is een blog dan weer een ideaal instrument om contact te houden met het thuisfront. “Zo houden we iedereen op de hoogte van ons leven hier in Hongarije”, meldt lezeres Frieda Schäfer (http://wolflady1936. spaces.live.com). “In België was ik dertien jaar voorzitster van een hondenclub en die mensen blijven via de blog in contact met mij.”

Ten slotte kunnen we met een blog beginnen als promotiekanaal voor een winkel, een horecazaak of een bed & breakfast. Rudy en Myriam de Ruijter-De Smet bijvoorbeeld zijn in juli 2005 in Frankrijk gestart met gastenkamers (www.bloggen.be/aucercledeschenes): “Pas in mei 2008 zijn we met een blog begonnen op vraag van familie, vrienden en veel van onze gasten”, melden ze. “We plaatsen foto’s over hun verblijf en hun uitstappen hier. En omdat zoveel mensen ons vroegen naar de recepten van onze table d’hôte, zijn we nadien ook met een culinaire blog gestart (www.bloggen.be/aucercledeschenes culinair). Zo hoeven we de recepten achteraf niet meer naar al onze gasten te mailen.”

Geen regels?

In nogal wat tips voor bloggers lees je dat er “geen regels voor blogs bestaan tenzij je eigen creativiteit.” Dat is uiteraard niet correct. Op het internet gelden in principe dezelfde regels als in de offline wereld. Ook op het web is de vrijheid van meningsuiting dus niet onbeperkt. Dat we geen persoonlijke beledigingen of racistische opmerkingen mogen schrijven, ligt voor de hand. Maar ook beperkingen als het beroepsgeheim en het bedrijfsgeheim (belangrijk in de relatie werkgever- werknemer) gelden op het internet, net als het principe van de auteursrechten (u mag dus eigenlijk geen gedicht of een recept van het internet plukken!). En wat het plaatsen van foto’s betreft, heeft het Europees Hof recent bevestigd dat wie een foto op het internet plaatst, vooraf de toestemming moet vragen van wie erop afgebeeld staat.

Bij de aardbevingsramp op Haïti zijn blogs een belangrijk kanaal gebleken voor mensen die op zoek gingen naar nieuws over familieleden en vrienden op het getroffen eiland. Tegelijk houden blogs het risico in dat valse geruchten of foute berichten de wereld rondgaan. Met andere woorden: als we iets schrijven over een gebeurtenis in onze gemeente of straat, moeten we journalistiek te werk gaan. Dit betekent in de praktijk dat we niets melden als we het feit niet zelf hebben vastgesteld of van minstens twee onafhankelijke, directe bronnen vernomen hebben. Voorzichtigheid is ook de moeder van de blogwinkel!

Kan ik er geld mee verdienen?

Sommige bloggers vatten het plan op, uit hun blog een (extra) inkomen te puren. Of om op een of andere manier, ten minste de kosten voor een betere computer of voor hun verplaatsingen te dekken.

“Ik denk inderdaad aan sponsoring”, schrijft lezer Antoine De Meirsman. Hij heeft zijn persoonlijke blog uitgebreid tot een interessante website over zijn dorp Hamme-Sint-Anna (www.hammesintanna.be), met veel aandacht voor de lokale verenigingen en de plaatselijke ondernemers. “Dat kost me uiteraard geld en heel veel tijd maar ik moet het nog altijd stellen met een brugpensioen. De ondernemers van onze gemeente appreciëren dus niet altijd wat er voor hen wordt gedaan.”

Toch is geld verdienen met een blog moeilijk. We kunnen proberen ons te laten sponsoren door reclameboodschappen van lokale handelaars op te nemen. Maar dan zullen we moeten bewijzen dat we geregeld door veel lokale mensen bezocht worden. Bovendien zal onze blog onvermijdelijk commerciëler gaan ogen. En sommige bloghosts (zoals Skynet) laten geen advertenties toe omdat ze zelf reclame werven.

Professionele bloggers

Een aantal bloggers zijn met een informatie- of een adviesblog gestart als een voortzetting van hun werk, bijvoorbeeld na hun ontslag of (brug)pensioen. Voor de toegang tot hun site vragen ze soms een – meestal beperkt- bedrag. Ze volgen daarmee de wereldwijde trend om informatie of diensten op het internet betalend te maken.

Een voorbeeld hiervan is Gust Verwerft (66), gerechtsjournalist en schrijver van boeken over ophefmakende gerechtszaken. Op zijn website www.assisen.be schrijft hij zoals elke blogger over zijn gezin en zijn kleinkinderen maar hij spuit ook pittige meningen over onze justitie. Verder brengt hij verslagen van assisenzaken en biografieën van magistraten en advocaten. maar die laatste twee onderdelen zijn betalend (euro 35 voor drie maanden). “Mijn zoon ontwerpt websites”, legt hij uit. “Hij heeft voor mij een site gemaakt die tegelijk mijn privéblog en mijn werkinstrument vormt. Gemiddeld heb ik 400 tot 500 bezoekers per dag, maar dat kan tot 1000 oplopen wanneer mensen wachten op de uitspraak van een proces. De meeste abonnees zijn magistraten en advocaten die nieuwsgierig zijn naar wat hun collega’s doen. Ik stuur mijn verslagen rechtstreeks door vanuit mijn laptop in de gerechtszaal. Voor mij is dit gewoon een voortzetting van mijn beroepsactiviteit. Al heb ik nu wel het grote voordeel dat ik geen uitgever meer nodig heb!”

In dit voorbeeld is de persoonlijke blog werkelijk een professionele site geworden. Zelfs als u in uw hobby minder ver wilt gaan, kan het u op ideeën brengen...

Ludo Hugaerts – foto’s: Benny De Grove