Ik hou van een warme samenleving

Velen kennen hem als Eddy uit Thuis, maar Daan Hugaert (64) is veel meer dan dat. Al 40 jaar draait hij mee in de Vlaamse televisie- en theaterwereld.

We spreken af in Gent, waar de acteur geboren en getogen is en een middeleeuws pand betrekt. Vanavond staat Een trooster op de agenda, de voorstelling waarmee hij door Vlaanderen toert.

Is een monoloog de droom van elke acteur?

Ik daag mezelf graag uit. En deze uitdaging was ik nog niet aangegaan. Een mens mag niet te gemakzuchtig zijn. En de reacties zijn positief.

Uw personage Bart is een triest figuur op de rand van de samen-leving. Voelt u zich verwant?

Ik voel geen verwantschap! Hij heeft een ‘groot gedacht’ van zichzelf, wat ik niet heb, en een soort roeping: hij wil mensen troosten. Zijn kijk op de samenleving is donker. Hij woont alleen bij een versleten moeder, leeft van zijn uitkering en haar piepklein pensioen. Hij wil zijn roeping volgen door als clown op te treden. Maar de VDAB zit hem achter de veren. Bart heeft de gave op het verkeerde moment de verkeerde dingen te zeggen tegen de verkeerde personen. Hij is absoluut een ‘loser’. Hij ziet ook niet wanneer hij zwaar in de fout gaat.

Hij doet mij denken aan uw personage Eddy uit de soap Thuis. Hebt u iets met marginale figuren?

Nee, ik kan ze gewoon goed neerzetten. Ik ben opgegroeid op de Brugse Poort in Gent, een volkse wijk. Mijn vader baatte een volkscafé uit, mijn moeder deed in kinderconfectie. Ik ben groot geworden tussen heel eenvoudige Gentenaars. Ik ben dat milieu ontgroeid, ben naar de universiteit gegaan. Anderen zijn erin blijven steken en zijn nu postbode of aan de drank. Er zijn trieste figuren bij. Ik ben gelukkig aan die dingen ontsnapt, maar ken het milieu heel goed en kan ook goed de figuren vertolken.

Eddy in Thuis is een karikatuur. Bevestigt u daarmee niet de vooroordelen?

Ik zoek het cliché een beetje op. Dat is herkenbaar voor mensen. Eddy heeft geen begrip voor de thuissituatie van een vrouw die werkt. Hij is een lompe boer die er vanuit gaat dat zijn vrouw het huishouden moet doen. Iemand met de achtergrond van Eddy kan nu eenmaal geen nieuwe man zijn. Maar de vooroordelen bevestigen? Daar ben ik nog nooit op aangesproken. Ik vind trouwens niet dat ik die mensen onrecht aandoe. De reacties komen soms wel via omwegen. Zo wil AB InBev niet dat ik Jupiler drink in beeld. Ze willen hun merk niet samen zien met zo’n verlopen figuur als Eddy.

Straalt het personage op u af? Want een groot deel van Vlaanderen kent u zo.

Een heel klein beetje wel. Ik word niet zo snel gecast voor films. Ik ben wat verbrand door mijn langdurige aanwezigheid op tv. Maar ik ben vrij populair bij het publiek. Gewone mensen op straat doen altijd heel familiair tegen mij, alsof ik één van hen ben.

Hebt u spijt dat u in Thuis acteert?

Nee, ik doe dat zeer graag. Ik mag mijn fantasie gebruiken en mijn dialogen aanpassen. Ik ben een personage dat humor brengt in een soap die gebukt gaat onder zware dramatiek.

Hebt u mededogen voor mensen die het moeilijk hebben in de maatschappij?

Absoluut. Ik hou van een warme samenleving. Heel veel waarden die ons op school zijn aangeleerd, worden nu verworpen. Als ik de giftige opmerkingen op het internet lees, denk ik: waar zijn mensen mee bezig? Er is alleen maar haat en verzuring. We hebben veel waarden weggegooid.

Welke belangrijke waarden zijn verdwenen?

Een simpel iets als naastenliefde, wat uit de christelijke traditie komt. Ik zie vaak het tegengestelde. De opkomst van Vlaams Belang was het duidelijkste teken aan de wand, maar de hardheid is even goed terug te vinden bij N-VA en voor een stuk bij Open VLD en andere partijen. Daar kijk ik nog altijd met grote ogen naar. Hoe zijn wij zo kunnen worden? We sturen zelfs mensen terug die voor de oorlog vluchten. Al die dingen liggen mij nauw aan het hart. Er is ook een grote oppervlakkigheid. Er zijn zoveel onnozele, oppervlakkige, kneuterige programma’s op tv waar mensen hun tijd mee verliezen. Ze leren niets bij en het is geen cultuur.

Leren ze met popualire series als Witse en Thuis iets bij?

Het is natuurlijk ontspanning. Maar het zijn geen programma’s waar dommigheid regeert. In Thuis worden maatschappelijke thema’s verwerkt die mensen een spiegel voorhouden. In Witse gebeurde dat vaak ook.

U wordt dit jaar 65. Gaat dat veel veranderen?

Ik moet mijn pensioen aanvragen. Wat niet wil zeggen dat ik stop met acteren. Ik blijf in de reeks Thuis, maar wordt wat vrijer, want tot nu toe ben ik verbonden aan de VRT. We zien wel wat er komt. Liefst van al wil ik zo lang mogelijk doorgaan. Ik val terug op een klein pensioentje. Om mijn levensstandaard te behouden, zal ik wel moeten verder werken.

Bent u tevreden over wat u bereikt hebt? U hebt een enorm palmares, maar zelden dé hoofdrol gekregen.

Het is allemaal bescheiden, maar ik heb toch meer dan 40 jaar meegedraaid. Ik heb er veel gekend die er al na vijf jaar moesten uitstappen. Ook zeer talentvolle mensen. Het is knokken in dit vak. Er zitten geen gigantische uitschieters in mijn carrière. Maar misschien wordt ik met ouder worden wel interessanter voor castings. Op je 65ste heb je al minder concurrenten, statistisch gezien (lacht).

De Vlaamse film scheert hoge toppen. Denkt u dan niet: verdorie, ik ben te vroeg geboren.

Ja. Toch wel. Ik spreek vrij goed Engels, heb een jaar in de VS gewoond en beheers dus het Amerikaanse accent. Ik had gehoopt internationaal te kunnen werken. Maar het is er nooit van gekomen. In de huidige Vlaamse succesfilms is de keuze altijd zeer jong. De meeste acteurs in die films zijn jonger dan 40. Ik vind het geweldig dat voor de jonge mensen die nu acteren de sluizen een beetje opengaan. En misschien krijg ik nog wel een kans... ik wanhoop niet.

U bent vorig jaar, na 35 jaar verloving, getrouwd. Op uw 60ste liep u een marathon. Bent u een laatbloeier of probeert u de voortschrijdende tijd te bestrijden.

Ik ben een mei ’68-er die de burgerlijke waarden afgooide. Daarom zijn wij nooit getrouwd. Maar na 35 jaar samen, twee zonen en een huis, was er niets geregeld. We hadden zelfs geen samenlevingscontract. Dat was dan ook de reden voor ons huwelijk. Al zijn we ook op reis geweest naar Thailand. Best wel romantisch.

En waarom die marathon op 60?

Ik dacht: op 60 moet ik iets bijzonders doen. Ik heb heel hard getraind. Mijn eerste marathon was die van Brussel. Datzelfde jaar heb ik bij een fotografe naaktfoto’s laten maken. Ik dacht: dan heb ik later een beeld van hoe ik eruit zag. En zo’n naaktfoto past natuurlijk een beetje bij mijn mei ’68-achtergrond.

Een trooster. Tot 10/4 op tournee. Info: www.daanhugaert.be

Ann Heylens – Foto’s: Benny De Grove

“Ik ben opgegroeid tussen eenvoudige mensen. Daarom kan ik ze goed neerzetten.”