Hilde Lemey opent hoedenmuseum

Verwacht geen bolhoeden of keurige dameshoeden in het pop-upmuseum dat Hilde Lemey (68) in haar eigen huis organiseert. De gepensioneerde leerkracht verzamelde 30 jaar lang etnische hoeden. Unieke kleurrijke exemplaren die iets vertellen over de volkeren aan wie ze toe horen. “Ik heb ze verzameld tijdens mijn avontuurlijke fietsreizen in het kader van mijn werkopdrachten als onderwijsadviseur in Pakistan, Afghanistan, Congo, Rwanda,... waar ik jaren woonde. En veel vrienden die wisten van mijn interesse voor die hoeden, brachten ze mee van hun reizen”, verklaart Hilde haar prachtige collectie.

De zowat 160 hoeden lagen jarenlang op zolder – “nogal nonchalant van mij, achteraf bekeken” – maar tijdens de lockdown haalde Hilde ze allemaal uit de kisten om ze te catalogiseren en te delen met de wereld via een website, een museum en workshops.

“Ik heb nog niet de herkomst van alle hoeden kunnen achterhalen, maar bij veel exemplaren kan ik een verhaal vertellen. Wat mij vooral fascineert, is dat ze vaak gemaakt zijn van materialen die voorhanden zijn in een bepaalde gemeenschap. De hoofddeksels van de Kalash, een volk uit Noord-Pakistan, vind ik misschien wel de mooiste. Ze dragen ze tijdens belangrijke overgangsfeesten en na geslaagde oogsten. Ze maken ook deel uit van hun schooluniform.”

Museum De Kalpak, genoemd naar de vilten hoeden uit Kirgizië, gaat in oktober open voor het grote publiek, maar Hilde gaf wel al enkele workshops in scholen en tijdens verjaardagsfeestjes. “Ik wil vooral de verhalen van de tradities en rituelen levend houden. De hoofddeksels die ik tentoonstel worden steeds minder gedragen. Ze zijn cultureel erfgoed. Ik vind het belangrijk dat ze bewaard blijven. En ik vind het mooi dat de hoeden, die vaak gedragen werden tijdens feesten en rituelen die mensen samenbrengen, nu mensen zullen samenbrengen in mijn museum.”