Hij is met pensioen Zij droomt...

Er zijn van die scharniermomenten die het leven met twee grondig overhoop halen. Momenten waarop het dagelijkse doen en laten moet worden heruitgevonden. Wanneer een van de partners met pensioen gaat, bijvoorbeeld.

Het stereotiepe beeld is er een van Meneer, op pantoffels, die Mevrouw – aan de haard sinds de geboorte van de kinderen – ergert omdat hij het deksel van ‘haar’ kookpot komt oplichten. Een territoriaal probleem. Mevrouw voelt zich onder de voet gelopen. Mevrouw snakt naar lucht.

De perfecte timing is wanneer Mevrouw en Meneer op min of meer hetzelfde moment met pensioen gaan. Mevrouw en Meneer zijn dan wel genoodzaakt hun dagdagelijkse routine, die niet langer door het werk in een wurggreep wordt gehouden, opnieuw uit te vinden. Maar dat doen ze samen. Niets weerhoudt hen er dan van, wanneer ze de deur van het kantoor definitief achter zich dichttrekken, op het vliegtuig te stappen richting het appartement in Spanje waar ze al zo lang van dromen.

Vandaag volgt na het actieve leven steeds vaker een intermezzo, dat soms erg lang duurt. En als Mevrouw nog aan de slag is en Meneer al thuis zit, durven de onderhandelingen daarover wel eens stroef te verlopen. Nochtans doet deze situatie zich steeds meer voor nu de wettelijke pensioenleeftijd op 65 jaar ligt, ongeacht het geslacht.

De realiteit is wat Françoise – onze iconografe die Plus Magazine voorziet van de mooiste foto’s – vertelt op p. 24. Iedereen benijdt haar: Pierre, haar man, is de vleesgeworden perfectie. Sinds september vorig jaar wacht hij haar ’s avonds met de glimlach op, in een huis dat blinkt als een spiegel, en waar de geur van een gezond en evenwichtig stoofpotje op basis van seizoengroenten haar tegemoet komt. Een droom, toch? Zeker als je na meer dan een uur met het openbaar vervoer afgemat thuis komt. Behalve dan dat onze keukenprinses soms het gevoel heeft thuis te komen in... een hotel. Er werd haar een hoofdrol ontnomen, heb ik zo het gevoel. Ze vindt het ook gênant dat ze in de watten wordt gelegd. En wat vervelend dat ze nu geen moment meer heeft waarop ze thuis tot rust kan komen, alleen.

Ervan overtuigd dat deze getuigenis een schoolvoorbeeld is, peilden we naar uw mening. 2.734 lezers (dat is niet niks) reageerden. Het verdict? In tegenstelling tot wat we dachten, veroorzaakt het pensioen van Meneer geen schoonmaakrevolutie. In twee derde van de gevallen zwaait Mevrouw nog altijd met de stofdoek. De maaltijden zijn minder eenduidig, maar de helft van de dames roert nog steeds in de kookpot.

Wie geneigd is te denken dat gepensioneerden geen klap doen, heeft het bij het verkeerde eind. Het feit dat de ene met pensioen gaat, heeft alleen weinig of geen weerslag op de taakverdeling. Dat is alles. Alsof dit evenwicht niet mag worden verstoord, die stabiliteit behouden moet blijven om beter alle andere veranderingen aan te kunnen. Die van de status, bijvoorbeeld, die we karikaturaal zouden kunnen omschrijven als “Het is niet omdat ik, de man, niet meer met de buit thuis kom na de jacht dat ik voortaan voor het houtvuur moet zorgen”. Het is niet omdat de ene nu met pensioen is dat hij automatisch alle huishoudelijke en andere klussen op zich moet nemen. Als de rolverdeling bevalt waarom ze dan wijzigen op het gevaar af voor frustraties te zorgen? Het pensioen wijzigt de situatie, niet de mensen.

Anne Vanderdonckt, hoofdredacteur