Het wonderlijke beeldje van Edgar H.

Iedereen baalt van de griep, maar ze is wel hét onderwerp van de dag. Ook hier: excuseer, maar deze anekdote is zo surrealistisch dat ik ze u niet mag onthouden. Wie is immers het kereltje op de foto hieronder? Het is Edgar Hernandez. En wat heeft hij gedaan om in brons onsterfelijk gemaakt te worden? Hij was de eerste Mexicaan die besmet werd met het A/H1N1-virus (maar zijn blakende snoetje op de foto toont dat hij helemaal genezen is). Is dat alles? Jawel. De gouverneur van de staat Veracruz heeft beslist dat kleine Edgar (als standbeeld zal hij Kind Zero heten) voor eeuwig en altijd op het plein van het dorp La Gloria zal tronen als symbool van de strijd tegen de griep.

Wetenschappers noemen de Mexicaanse griep niet gevaarlijker dan de seizoengriep, alleen besmettelijker. Dat nieuws lijkt niet door te dringen. Integendeel, de communicatie over het virus maakt mensen bang.

n Wanneer ze weet dat er een pandemie voor de deur staat, is het de plicht van de regering actieplannen op te stellen. Maar die maatregelen voeden de angst: waarom zouden ze al die voorzorgen nemen als er geen gevaar was?

n We worden regelmatig herinnerd aan de verwoestingen die de Spaanse griep in 1918-1919 heeft aangericht. Juist, maar in die tijd waren de mensen verzwakt door vier jaar oorlog en ondervoed. De huidige geneesmiddelen bestonden nog niet en de wetenschap stond minder ver dan nu: sommige huisartsen gingen met een pijp of sigaret tussen de lippen bij hun patiënten op bezoek, in de vaste overtuiging dat de rook hen tegen het virus zou beschermen!

n Wanneer we iets verwachten zonder te weten wat er precies zal gebeuren (bijvoorbeeld welke omvang de epidemie zal aannemen) steken allerlei complottheorieën de kop op. Het virus zou in een laboratorium gemaakt zijn, er zou een regering achter zitten, enzovoort. Dat houdt allemaal geen steek, maar via het internet verspreiden geruchten zich als een strovuurtje.

n Als vandaag iemand hoest, mijdt iedereen hem of haar... als de pest. Heel het vocabularium dat we tegenwoordig horen, herinnert aan de beruchte Zwarte Dood, die de helft van de Europese bevolking uitroeide. Dat was van 1346 tot 1353, maar de ramp blijft in ons collectieve onderbewustzijn geprent. Is het dan zo vreemd dat in het heetst van de zomer sommige mensen al met een mondmasker door de stad liepen?

Vergeten we bij dit alles het positieve niet. Dat we weer aandacht krijgen voor elementaire hygiëne zoals het wassen van de handen en het gebruik van wegwerpzakdoeken, bijvoorbeeld. Zo raken we tenminste niet verkouden!

Anne Vanderdonckt – Hoofdredacteur