Veertig jaar geleden kende iedereen mekaar in de wijk. Als kind bracht ik mijn dagen buiten door met a...
Veertig jaar geleden kende iedereen mekaar in de wijk. Als kind bracht ik mijn dagen buiten door met andere kinderen uit de buurt. Onze buurt was haast een familie, we voelden ons overal thuis. Intussen zijn de huizen slaapplekken geworden waar iedereen 's ochtends vertrekt en pas 's avonds terugkeert. Enkel de anciens kennen mekaar nog echt. Maar sinds enkele jaren is er een wijkcomité dat een jaarlijks eetfeest organiseert en andere activiteiten. Op deze manier herleeft de buurt weer en dat is erg fijn.
