Groeit het geld aan de(kerst)bomen?

Wat houdt u jong? Voeding, sport, sociale contacten, lief-de,... antwoordde u vorige maand talrijk op die vraag, waarvoor dank! Wat mij regelmatig terugbrengt naar mijn tienerleeftijd, is de verontwaardiging die opborrelt als ik met onzin wordt geconfronteerd. Bij het lezen van het persbericht over een nieuw product dat onlangs op mijn bureau belandde, voelde ik me op slag 30 jaar jonger (of meer). Met dank aan de bedenkers van dit juweeltje: het had meer effect dan een dosis botox en hormonencocktails samen.

Het product: een met Disneyfiguren versierde kerstbal die open kan. Een toverbal als het ware. Doel van dit vrij banale ding? Grootouders (want zij zijn de doelgroep) de kans geven om er geld in te stoppen voor hun kleinkinderen, aan wie ze niet meer weten wat geven – omdat ze niet meer mee zijn met hun tijd, ocharm! – zodat de zogenaamde kleintjes zelf het speelgoed kunnen kiezen (sic) dat ze leuk vinden. Opgelet: het gaat hier niet over pubers met per definitie ondoorgrondelijke wensen, voor wie enkel een bankbiljet de zekerheid biedt dat u de bal niet misslaat en een misnoegde blik uw richting uitkomt. Het gaat hier over heel jonge kinderen, van de leeftijd waarop ze dvd’s van Mickey Mouse en Winnie de Poeh bekijken. Vrij vertaald: op 5 jaar is het afgelopen met cadeautjes krijgen; koop zelf wat je wil en hou de Disneybal als souvenir.

Ik lees de rest van het persbericht: “Uw kleinzoon en kleindochter zullen staan popelen om een kerstbal met hun favoriete Disney-held uit de boom te halen. Met twinkelende pretoogjes zullen ze de kerstbal vastnemen, met onbevangen schaterlach zullen ze de verrassing binnenin ontdekken.”Ook ik barst in lachen uit (lachen houdt een mens jong!) bij het surrealistische tafereel van al die kleintjes voor wie voortaan kerstboom = kerstbal = geld-om-speelgoed-te-kopen en die overal – in winkels, restaurants, in de takken van gigantische kerstbomen op grote markten – naar kerstballen zullen graaien om ze te ontmantelen... en dan te brullen omdat er niets in zit. Lééééég! Op een dag zullen we hen moeten vertellen dat de Kerstman niet bestaat. Als we hen ook nog moeten uitleggen dat geld niet aan de bomen groeit, waar moet dat heen? Ik zie Fikkie die, opgewonden door alles wat rolt (alles wat rond is, is toch een bal?), er met een kerstbal met drie biljetten van 50 euro vandoor gaat, met de familie in feesttenue achter hem aan om hem die bal weer afhandig te maken.

Vandaar mijn bijdrage aan dit weerkerende debat: geef je kinderen geld met kerst? Ik zou het niet weten, hangt er van af, ga op uw gevoel af. Maar laat hen vooral voelen dat u aan hen hebt gedacht toen u verwoed op zoek ging naar de pop of de kleine rode vrachtwagen die een band tussen u beiden schept. Geef hen pakjes met vrolijke strikken en linten. Geef hen verrassingen en bezorg hen mooie jeugdherinneringen! Ik wens jullie allemaal geweldige feesten!

Anne Vanderdonckt Hoofdredacteur