Ik ben net 54 geworden en ze zijn nog verder opgerukt. Mijn eerste grijze haren - ik herinner het me nog goed - staken stiekem de kop op rond mijn veertigste. Discreet verscholen tussen mijn kastanjebruin haar. Eerst kon ik er nog om lachen: 'Moet je nu zien, ik had nooit gedacht dat het ook mij zou overkomen!' ...
Ik ben net 54 geworden en ze zijn nog verder opgerukt. Mijn eerste grijze haren - ik herinner het me nog goed - staken stiekem de kop op rond mijn veertigste. Discreet verscholen tussen mijn kastanjebruin haar. Eerst kon ik er nog om lachen: 'Moet je nu zien, ik had nooit gedacht dat het ook mij zou overkomen!' Het probleem is dat ze intussen al lang niet meer discreet zijn. Schaamteloos hebben ze mijn slapen ingepalmd! Een paar goeie, maar bezorgde vriendinnen hebben altijd een complimentje klaar om me gerust te stellen: 'Een man met grijze slapen, dat is supersexy!' Dat kan wel zijn, maar ik vrees dat mijn grijze haren het daar niet bij gaan laten. Ze zullen verder oprukken tot ze mijn hele hoofd hebben veroverd. Wat moet ik doen? Zelf thuis aan de slag gaan en mijn haar kleuren? Om dan de mist in te gaan en te eindigen met een rosse schijn. En vervolgens enkele weken een baseballpet te moeten dragen of mijn hoofd kaal te scheren? Of moet ik mijn lot in handen leggen van een professional en die behandeling om de twee weken herhalen om uitgroei - waardoor het lijkt alsof je haar rond je hoofd zweeft - te vermijden? Pfff, geen sexy vooruitzicht! Vooral omdat ook mijn baard van drie dagen vol grijze haren staat. En een verdieping lager scheppen nog meer grijze haren er een boosaardig genoegen in om zich door de halsopening van mijn hemd aan de wereld te tonen. Mijn voorlopige oplossing? Mijn haar zo kort mogelijk houden en spiegels vermijden. Want, eerlijk gezegd, zolang ik mezelf niet zie, denk ik geen moment aan mijn haarkleur!SERGE LVOFF
