Greet en Marc, judoka’s voor ’t leven

Hij was ooit een beloftevolle judoka met meerdere Belgische titels op zijn palmares, maar een Olympische selectie viel in het water toen hij klierkoorts kreeg. Zij was eeuwige tweede en zegde op haar 24 het wedstrijdjudo vaarwel. Maar Marc Dene en Greet Peeters bleven al die jaren judo beoefenen en zijn nog steeds trainer in clubs in Berchem en Herenthout.

Met Kintsugi judotrainingen willen ze meer 55-plussers (terug) op de tatami krijgen. “Kintsugi is de Japanse kunst die van gebroken potten terug een nieuwe pot maakt. Dat gebeurt met goudlijm waardoor de pot in waarde stijgt. 50+ judoka’s hebben hier en daar een kwetsuur of mankement, maar ze kunnen nog judo beoefenen op een andere manier”, legt Marc uit. Bij Kintsugi geen wedstrijden. Er wordt rekening gehouden met ieders beperkingen. “In judo heb je altijd een tori, aanvaller, en een uke, hij die ondergaat. In Kintsugi is de uke de baas. Die bepaalt hoe de oefening wordt uitgevoerd, of hij/zij wil vallen,...”

“In Kintsugi doe je geen judo tegen maar mét elkaar. We bouwen ook spelelementen in, zodat je 90 minuten kan volhouden, zonder kwetsuren. En daarna samen iets drinken in de cafetaria van de sporthal”, lacht Greet. Want dat is toch het hoofddoel van deze judotak: mensen zo lang mogelijk actief houden in de samenleving.

Dat judo ook heilzaam is voor een wat gebroken lichaam, hebben Greet én Marc ondervonden na een kankerdiagnose. “Ik ben tijdens mijn borstkankerbehandeling judo blijven beoefenen. Ik deed niet veel, maar voelen dat ik nog op die mat kon staan, was heel belangrijk”, zegt Greet. Marc beaamt: “Dat wit pak aandoen, op je blote voeten op die mat staan. Dat is echt zalig, dan voel ik me terug mens. Er is veel wat ik niet meer kan, maar op die mat kan ik toch nog wat dingen laten zien.”