Gellof Hartogs opent speelgoedmuseum

Op de biljarttafel in het gezellige café van Gellof ‘Loffie’ Hartogs (65) in Meersel-Dreef bij de Nederlandse grens geen tikkende ballen, wel opwindbare speelgoedbrommertjes, autootjes, miniatuur muziekorkestjes... De gastheer toont enthousiast een antiek brommertje waarvan de bestuurder op- en afstapt, helemaal mechanisch, zonder chip.

“Mijn collectie begon toen ik mijn eerste eigen restaurant opende en ik een oud hobbelpaard kreeg van mijn vader, als decoratie. Het paste wel en ik kreeg van klanten nog meer hobbelpaarden en ander speelgoed. Ik vond het zo leuk dat ik zelf op zoek ging naar oud speelgoed. Ik bladerde door advertenties, schuimde in alle vroegte rommelmarkten af om toch nog op tijd aan de mise-en-place te kunnen beginnen. Op de duur ken je wel wat antiquairs die je verwittigen als ze een interessant speeltje in de aanbieding hebben.”

In 40 jaar verzamelde Gellof meer dan 1.500 stuks, een 400-tal worden uitgestald in vitrinekasten in het café. Het oudste dateert uit 1860, het jongste verliet rond 1970 de speelgoedfabriek van Chicco. De meeste stukken roepen pure nostalgie op en toveren met hun ingenieu- ze mechaniekjes een glimlach op je gezicht. Soms vertellen ze ook iets over de tijdgeest.

“Zo produceerde speelgoedfabrikant Lehmann een schildpad met een zwarte baby erop. Het bedrijf kreeg kritiek omdat het zwarte mensen zou associëren met traagheid, dus maakten ze hetzelfde speelgoedje met een witte baby. Het geeft aan dat discriminatie doordringt tot in speelgoed. Best heftig.”

Hoewel Gellof Hartogs tijdens zijn carrière als chef-kok al verschillende restaurants heeft opgestart, was hij bij de opening van Loffie’s speelgoedmuseum toch enorm zenuwachtig. “Het zweet droop van mijn rug. Ik heb nog nooit een museum gehad, ik wist niet hoe mensen zouden reageren. Maar de meesten gaan met de glimlach naar buiten. Kinderen blijven maar vragen stellen of wijzen verlegen naar een speeltje: ‘mag ik dat ook eens bekijken?’ Dat vind ik leuk, daar doe ik het voor.”