Geen titel

Beste lezer, deze rubriek is er voor u! Wilt u uw mening over gelijk welk onderwerp meedelen? Schrijf, fax of mail naar: Plus Magazine-Lezersforum, Raketstraat 50 bus 10, 1130 Brussel. Fax: 02 702 46 02, e-mail: redactie@plusmagazine.be. Anonieme brieven of mails worden nooit opgenomen. De redactie behoudt zich ook het recht voor lezersbrieven in te korten.

0,5 of 0,05 eurocent?

U schrijft dat we door de accijnsverhoging op huisbrandolie 0,5 eurocent per liter meer moeten betalen ( Plus Magazine, september). Elders heb ik gelezen dat de verhoging slechts 0,05 euro bedraagt. Ik verwarm met huisbrandolie, dus is het verschil voor mij belangrijk. Wie heeft gelijk?

Antwoord van de redactie:

De accijnsverhoging (officieel een verhoging van de energiebijdrage) is ingegaan op 4 augustus 2003 en bedraagt wel degelijk 0,5 eurocent per liter, zoals we schreven. Dit betekent 5 euro voor 1000 en 10 euro voor 2000 liter huisbrandolie. Minister Reynders heeft gezegd dat het gaat om een eenmalige verhoging.

Waarom niet om beurten werken?

‘Allemaal aan het werk... en langer’, titelt u in Plus Magazine van september. Ik heb een kleine suggestie voor de nationale werkgelegenheidsconferentie: denk eens aan ‘beurtrol- of vervangbanen’. In elk bedrijf en in iedere dienst zijn er periodes dat personeelsleden afwezig zijn door ziektes of vakanties. Elke werkgever zou twee of drie mensen vast in dienst kunnen nemen die echter alleen worden ingezet om in te springen voor die afwezigen. Wanneer ze niet nodig zijn, blijven de vervangers thuis en worden ze betaald door de staat (werkloosheid of brugpensioen). Die vervangers kunnen ervaren oudere werknemers zijn die het wat kalmer aan doen of werknemers die anders het slachtoffer zouden worden van een herstructurering. De werkgever is zeker dat hij elke afwezige kan vervangen door iemand die het werk kent, de oudere werknemer hoeft niet elke dag te gaan werken, de staat moet minder werkloosheidsvergoedingen of brugpensioenen betalen, de sociale zekerheid derft minder inkomsten en de werkloosheidsstatistieken dalen...

Chris Van Baeveghem, Gent

Gezocht: actieve 90-jarigen

Ik ben 90 jaar en zou graag in België de allereerste vereniging van actieve negentigjarigen oprichten! Nu de gemiddelde leeftijd stijgt, moet de samenleving gaan wennen aan het beeld van 90-jarigen die hobby’s beoefenen, uitstappen doen en zich roeren in debatten. Eerder heb ik een oproep gedaan via het Verbond van Senioren, maar daarop heb ik geen reactie gekregen. Geïnteresseerden kunnen me contacteren op dit adres: Tervurenlaan 246 bus 5, 1150 Brussel, % 02 770 53 77.

De generatie van de echtscheidingen

In heel de discussie over langer werken wordt wel eens vergeten dat gescheiden of alleenstaande vrouwen van boven de 50 financieel genoodzaakt zijn te blijven werken, willen of niet. Ik ben 55. Ik was 19 jaar huisvrouw en moest toen een pijnlijke scheiding doormaken. Ik heb dan deeltijds gewerkt als kinderoppas, bejaardenoppas en poetsvrouw en tegelijk een opleiding tot therapeute gevolgd. Vandaag ben ik weer werkloos. Als ik alles op een rij zet, heb ik maar één optie: deeltijds werken in loondienst en therapeute zijn in zelfstandig bijberoep. Ik wil niet in het zwart werken en heb evenmin de middelen om me voltijds als zelfstandige therapeute te vestigen. Niet alle 50-plussers zijn gesetteld of kunnen zich een vervroegd pensioen veroorloven. Onze generatie is niet alleen die van de succesvolle carrièrevrouwen, maar ook die van de echtscheidingen en de alleenstaanden met een laag inkomen of een leefloon.

Consequent zijn

Als minister Anciaux zo ver zou gaan alle nachtvluchten vanop Zaventem te verbieden, dan moet hij consequent zijn. Er zijn andere vormen van nachtelijk verkeer die veel meer mensen overal in het land bruusk uit hun slaap halen: late of heel vroege treinen die langs achtertuinen sporen, daverende vrachtwagens op secundaire wegen of oudere tramrijtuigen die met snerpende wielen een bocht nemen. En hoeveel mensen zijn al niet gewekt door politiewagens die midden in de nacht voor een rood verkeerslicht komen te staan en ineens hun sirene laten loeien om niet te moeten stoppen?

Gilberte Foulon, Blankenberge