gaan sporten na een ziekte

Doen! Lezers die na een ingrijpende aandoening kozen voor sport of aangepaste vormen van actieve lichaamsbeweging, voelen zich vandaag zonder uitzondering kiplekker – fysiek én mentaal.

Leeftijd speelt geen rol

Vier jaar geleden is mijn baarmoeder verwijderd en ben ik geopereerd van borstkanker. Ik heb me toen ingeschreven voor het Eurekaproject in het UZ Gent. Gedurende twaalf weken leerde ik er bewegen door afwisselend te wandelen en te stappen. Vorig jaar ben ik lid geworden van een atletiekclub en in april heb ik deelgenomen aan de Ladies Run in de tien mijl van Antwerpen. Ik eindigde 558ste op 1217 deelnemers. Ik ben nu 58 en weet: de leeftijd en een ernstige ingreep zijn geen belemmering om te sporten.

Halve dosis insuline

In 1997 werd bij mij diabetes type 1 vastgesteld. Ik wou niet bij de pakken blijven zitten en ben gaan joggen. Vóór ik ga sporten mag ik nu van de dokter mijn insulinedosis halveren en na het sporten nog eens met 10 % verminderen. Op die manier wordt mijn lichaam minder snel resistent tegen de insuline. Het sporten zorgt er ook voor dat ik mijn leven zelf onder controle kan houden. Ooit wil (en zal) ik een marathon lopen!

Gezond verslaafd

In de voorbije acht jaar heb ik drie hartinfarcten gehad. Toen stelde de cardioloog me voor een fitnessprogramma in het ziekenhuis te volgen. Maar ik moest er trainen tussen zieke mensen en dat was niet motiverend. Ik ben ermee gestopt en zelf naar een fitnesscentrum gestapt. Hier ga ik nu drie keer per week voor hartversterkende oefeningen en krachttraining, begeleid door een trainer. Het is een gezonde verslaving geworden. Ik voel me weer 40-plus-10. Ik sport in mijn eigen tempo en kan tussendoor een praatje slaan en onthaasten. Zodra ik me fit genoeg voelde, ben ik weer aan de slag gegaan als vakleerkracht in het volwassenenonderwijs.

Weg stress!

Eind 2004 heb ik een overbrugging gekregen. De dokters weten mijn hartproblemen aan stress, een verkeerde voeding en te weinig beweging. Ik heb mijn leven toen omgegooid. Na 40 jaar werken ben ik op mijn 60ste met vervroegd pensioen gegaan, beginnen te fietsen en gezonder gaan eten. Ik trap nu elke dag 25 tot 30 kilometer en heb me nog nooit zo kiplekker gevoeld. Stress? Hartproblemen? Weg ermee!

Beter bestand tegen zware behandelingen

Betere doorbloeding

Na een zeer zwaar verkeersongeval (schedelbreuk, hersenbloedingen, botsplinters in de hersenen...) ben ik met atletiek begonnen. Eerst traag rondjes joggen, dan opbouwen en vandaag marathons lopen. De doorbloeding van mijn hersenen is sterk verbeterd en ik kan weer bijna normaal functioneren.