Frieda Verhaeghe “Hoe jonger de moeder, hoe hipper de oma”

Ik heb geen piercings of tatoeages, ik kijk niet naar MTV en ik kan zelfs niet met de computer werken”. Van zichzelf blijft Frieda Verhaeghe uit Ledegem zeggen dat ze “niks speciaals is of doet”. Maar in de quiz waarmee Radio 2 haar vorige maand uitriep tot Hipste oma van Vlaanderen wist ze wel wat ‘ smurfenspray’, ‘ wedgie’ en ‘ iemand binnendraaien’ betekenen in het hedendaagse jongerenjargon. Op haar 54ste is ze al oma van zeven kleinkinderen, waarvan de oudste inmiddels 16 is geworden. Ze voedde vier zoons en één dochter op. Eén van de zoons, inmiddels 27, woont nog thuis en vindt zijn moeder best cool. En als ze voorbij zijn jongerencafé komt, wordt ze steevast herkend en binnengeroepen. “Ik voel me jonger dan ik ben”, geeft Frieda toe. “En door de samenstelling van mijn gezin voel ik me perfect op mijn gemak tussen jonge mensen. Ik was amper 38 toen ik voor het eerst oma werd. Nancy, mijn oudste kind, is geboren toen ik 19,5 jaar was. En zij zelf was negentien toen ze haar dochter kreeg... Jong moeder worden helpt, denk ik, om op rijpere leeftijd bij te blijven. Ik heb er geen moeite mee om mijn leeftijd te tonen. Ik wil niet zijn als Cher met haar vele facelifts, dat is onnatuurlijk. Maar de mode volg ik wel. Ik kan met mijn kinderen ook over alles praten, ik sms veel met mijn kleinkinderen, ik doe aan fitness en thaebo en ik zeg nog goedendag tegen alle vroegere vriendinnetjes van mijn zoons. Weet u, ik denk dat er veel vijftigers tegenwoordig zijn zoals ik. Alleen is dat nog niet tot iedereen doorgedrongen.”

Goed boos wordt Frieda wanneer ze mensen weer eens hoort klagen over de jeugd van tegenwoordig. “Het is waar dat jongeren tegenwoordig gemakzuchtig zijn. Ik ontken dat niet. Maar dat komt omdat wij, de ouders, hen zo verwend hebben. We hebben dat bewust gedaan omdat we zelf een minder gemakkelijke jeugd hebben gehad en we wilden dat het onze kinderen aan niets zou ontbreken.

Dat jongeren vandaag zeer open zijn over relaties en seks, vind ik onbetwistbaar een positieve ontwikkeling. Was het vroeger, toen alles stiekem gebeurde, dan zoveel beter? Geef jongeren alstublieft ook het recht op fouten en misstappen. Waarom zouden ze zich niet kunnen herpakken? Een etiket is toch zo gauw op iemand geplakt...”

A Ludo Hugaerts, Frans Vandenwijngaerden, Marc Welsch en Luc Weyens