Florent (66) kocht een bos

Ik ben opgegroeid in Bokrijk en kon als kind fietsen en wandelen in de bossen. Na mijn studies bleef ik in Leuven hangen, maar het verlangen naar het groen en de bossen bleef. Toen we naar Rotselaar verhuisden, werd niet ver van ons huis een bosje verkocht. Dit was mijn kans om terug een stukje rust en natuur te bemachtigen. Later heb ik nog aangrenzende bos- en landbouwgrond bij gekocht. Alles samen kostte dit toch de prijs van een klein huis, waardoor we onze eigen bouw wat langzamer hebben moeten afwerken. Door mijn drukke professionele leven is er in het begin niet veel van genieten van bos en groen terechtgekomen. Het is pas sinds de coronacrisis en mijn pensionering dat ik er vaker naartoe ga en er echt mee bezig ben.

Een rapport van het Instituut voor natuur- & bosonderzoek concludeerde dat een project met een poel in dit gebied zou kunnen helpen tegen wateroverlast en de biodiversiteit ten goede zou komen. Ik diende een voorstel in, alle betrokken instanties keurden het goed, maar ik krijg geen vergunning. Ik heb gaandeweg geleerd dat een bos beheren niet makkelijk is. Je bent aan veel regels gebonden.

Zo mag je in de lente (tot 30 juni) niet van de wandelpaden afwijken omdat de natuur dan terug ontwaakt en er vogels broeden. Je kan ook niet zomaar elke boomsoort aanplanten. Als natuurliefhebber heb ik daar geen probleem mee. Maar er zou een beter evenwicht moeten zijn tussen bosbeheer en de natuur haar gang laten gaan. Als kaprijpe bomen verkocht kunnen worden, dan moeten we minder hout importeren uit verre landen.

Recente publicaties van onderzoeksinstellingen in de wereld tonen trouwens aan dat een goed beheerd bos op 20 jaar 40,7 ton koolstofdioxide per ha opslaat, daar waar een bos dat groeit op spontane wijze op 20 jaar slechts 9,1 ton koolstofdioxide per ha opslaat. Onze winters worden warmer, de stormen heviger,... gezonde bossen zijn de grootste natuurlijke opslagplaatsen van koolstofdioxide en een natuurlijke barrière tegen de toenemende opwarming.

Ook voor recreatie zijn bossen belangrijk. Het is bewezen dat mensen die in een bosrijke omgeving wonen minder kans hebben op een hartinfarct. Er lopen trouwens wandelpaden door mijn bos (wandelknooppunten 107, 128). Zeker in het weekend komen hier veel mensen wandelen. En sinds corona zijn het er nog meer. Dat is een goede zaak. Je kan hier echt de rust ervaren.