Feeën en bizons langs de Semois

In de Naamse Ardennen ging Plus Magazine wandelen tussen heksen, bosgeesten, duivels en weerwolven. Soms namen die zelfs de vorm aan van levende loebassen...

Waarom is het oude brugje in Vresse zo smal? Omdat Lambertus, de patroonheilige van het dorp, jaloers was op Agatha, de patroonheilige van Laforêt aan de overkant van de Semois. Agatha palmde met haar charme zijn parochianen in en dus liet Lambertus het bruggetje zo smal bouwen dat ze er met haar koets niet overheen kon.

Het verhaal is één van de vele legendes die ooit langs de Naamse Semois zijn ontstaan. In Alle liet de duivel zijn voetafdruk achter op een enorm rotsblok in de rivier en in Cornimont zou de laatste wolf van België hebben geleefd. De vleermuizen in de holtes van de leisteenrotsen deden eeuwen geleden de verbeelding op hol slaan. Want wie weet welke vreemde wezens hier nog huisden!

Waar hangt de weerwolf?

Om deze wereld van dichtbij te verkennen heeft de toeristische dienst drie wandellussen uitgestippeld. Ze combineren lokale legendes met wandelplezier en knappe zichten op de Semoisvallei. Ze vertrekken alle drie in Alle . Route A is 18 km lang (met een verkorte versie van 10 km), route B 17 km en route C 9 km.

Route A biedt een gevarieerde mix van sagen, erfgoed en natuur. We ontdekken de molen van Mouzaive, die ooit geterroriseerd werd door heksen, en de pont de claies over de Semois. Deze smalle natuurbrug van gevlochten takken is één van de laatste in zijn soort. Via deze brug kunnen we de verkorte versie van de wandelroute volgen. Als we op de hoofdroute blijven, komen we in Vresse over het legendarische brugje waarover u in het begin kon lezen.

De route gaat dan over de rivier tot in het centrum van Laforêt. Dit dorpje mag zich officieel één van de mooiste dorpen van Wallonië noemen en heeft die titel te danken aan de oude natuurstenen boerderijtjes rond een schilderachtig kerkje. De grootste verrassing wacht even buiten het centrum. In een bos op een rotsheuvel kunnen we de Legendewandeling maken. Langs dit parcours (vrij toegankelijk) verbergen zich alle vreemde wezens uit de lokale legenden: de heksen en de weerwolf, de feeën en de mawhotte (een krokodil-achtig monster), de bosgeesten en de verbouc (een kruising van mens en bok).Het laatste deel van route A is puur natuur: klimmen en dalen door stille bossen met een uitkijktoren op de vallei als aangenaam rustpunt.

Ook route B is een feest voor wandelaars die houden van een stevige klim en een dito afdaling over beboste heuvels. Ongeveer in de helft van de route wacht het vergeten minidorpje Cornimont. Hier zult u met veel plezier pauzeren in het verandacafeetje Au vi ramon. Drink hier een groen (jawel) Drakenbier tussen de verzameling heksen die uitbaatster Yvette ooit met eigen handen maakte. Het tweede deel van deze route voert langs één van de hotspots van de Semoisvallei: de bocht van de rivier rond het dorpje Frahan en de steile klim naar Rochehaut op de rotskam. Het laatste deel van de wandeling loopt rustig langs de Semois.

Route C is een verkorte versie van route B. Houd hier echter rekening met een steile klim in het begin van het wandelpad.

Over de prairie

De vreemde wezens van de Naamse Ardennen zijn echter niet alleen legendes. In Orchimont, vijf km van Vresse, zijn ze alive and well and kicking. In de Bison Ranch leven 250 Amerikaanse bizons op een domein van bijna 150 ha. Initiatiefnemer Laurent Naveau kweekt ze voor hun vlees en hij heeft er een attractiepark bijgebouwd. Een westerndorp met een saloon waar westernklassiekers draaien. En een indianendorp met tipi’s waarin u zelfs kunt overnachten.

Geregeld neemt hij bezoekers mee op een rondleiding. Het hoogtepunt is een rit tussen de bizons. We klimmen op een huifkar en bevinden ons ineens tussen de kudde prairiebewoners. Ze zien er vervaarlijk uit, maar waarschijnlijk zijn het zachtmoedige loebassen. Anders wellicht dan de weerwolf en de bosgeesten....

Ludo Hugaerts – Foto’s Bart Degrande