Als zeventigers moeten wij vaststellen dat in vele gevallen de contacten met kinderen en kleinkinderen niet meer zijn...

Als zeventigers moeten wij vaststellen dat in vele gevallen de contacten met kinderen en kleinkinderen niet meer zijn zoals een veertigtal jaar geleden. Wij gingen elke zondag op bezoek bij onze ouders en ook vaak tijdens de week. In sommige families gebeurt dat nog wel, maar ik heb toch vaak de indruk dat bezoeken van kinderen en kleinkinderen tot een minimum beperkt worden. In geval van nood kunnen we wel op onze kinderen rekenen, dat is een troost. Maar verder hebben ze nu uiteraard andere prioriteiten. Vrienden krijgen vaak voorrang. Als ouderen moeten wij daarmee leren leven.