Een stukje Wallis achter de kiezen

Gletsjerwijn, bacchus de chasse, raclette, brisolée, abricotine... Het Zwitserse kanton Wallis is een paradijs voor lekkerbekken!

De herfst is het gastronomische seizoen bij uitstek, want dan staat er wild op het menu en worden de druiven geoogst. De eerste etappe van onze herfstuitstap brengt ons naar Grimentz, in de Val d’Anniviers. Dit authentieke dorpje klampt zich vast aan de flank van de berg op een hoogte van meer dan 1.500 meter. Het landschap lijkt op een ansichtkaart en voert ons terug in de tijd...

Mythische wijn

De oude wijnvaten in een koele kelder van het dorp prikkelen onze smaakpapillen. Ze bevatten Gletsjerwijn, een mythische wijn die volgens eeuwenoude traditie wordt gemaakt op basis van de rèze, een oude druivensoort. Het principe is eenvoudig: de larikshouten tonnen worden nooit leeggemaakt en elk jaar wordt er gewoon nieuwe wijn bij de oude gegoten. In deze Cave de la Bourgoisie de Grimentz bevindt zich de beroemde Ton van de Bisschop. De wijn in deze ton dateert van 1886 en wordt slechts heel uitzonderlijk geserveerd aan bijzondere gasten... Wij nemen genoegen met enkele druppels uit een kraantje van een vat uit 1934, vervolgens een uit 1969 en worden tenslotte beloond met een vat uit... 1888! We eindigen met een brouwsel (tot 16° alcohol) met een notensmaak. Die originele wijn is zo zeldzaam dat je hem niet kunt kopen.

Burlende herten

Na een overnachting in het dorp Vercorin staan we voor dag en dauw op voor een uitstap naar Vallon de Réchy, een natuurreservaat, waar we het burlen van herten hopen te ontdekken. Uitgedost met een rugzak, wandelschoenen, wandelstokken en een hoofdlamp zijn we helemaal klaar om de paden langs de toevoerkanalen te verkennen. “Ik stel voor dat je in stilte wandelt en nadenkt over je band met de natuur”, suggereert onze gids Pascal. De dag breekt langzaam aan. We proberen met onze verrekijker een glimp op te vangen van de heer van het bos. Een burlend hert zou indrukwekkend en angstaanjagend tegelijk zijn. We zien een arend in de lucht, twee of drie berggeiten, enkele notenkrakers, maar geen spoor van een hert. Jammer. De weg wordt steeds steiler en het begint te regenen, maar dat kan ons niet deren.

Jachtfondue

Na 5km bereiken we een afgelegen alpenhut op 2.000 m hoogte, waar onze inspanningen worden beloond met een lekkere maaltijd. Maar eerst laat Pascal ons proeven van huisgemaakte siropen van onder meer lariksknoppen en paardenbloemen. We smullen van de bacchus de chasse, een wijnfondue waarin we dunne reepjes berggeit en hert (daar is hij eindelijk!) bakken, vergezeld van rode Humagne, een heerlijke wijn uit Wallis.

Talrijke druivensoorten

Om de rijkdom van de druiven in het kanton te ontdekken, bezoeken we het Musée valaisin de la Vigne et du Vin. Het ligt verspreid over twee sites, in Sierre en in Salgesch, die met elkaar verbonden zijn via een bewegwijzerde wandelroute van 6km. Langs het parcours vind je op didactische panelen informatie over de druivensoorten, de technieken en de geschiedenis van de wijngaard. Onderweg kan je een dertigtal verschillende wijndruiven proeven.

Om onze voeten wat rust te gunnen, gaat er niks boven een bezoek aan een wijnbouwer-wijnmaker. Maurice Zufferey deelt met veel enthousiasme zijn passie en zijn schatten. Zijn witte wijn, de Petite Arvine, met aroma’s van ananas en pompelmoes, is een ware streling voor onze smaakpapillen. Daarnaast proeven we twee rode wijnen: de Humagne en een Cornalin met een toets van kruidnagel en zwarte kers. Krijg je er niet genoeg van? Breng dan een bezoek aan de oenotheek van Château de Villa in Sierre, waar je meer dan 500 wijnen kan ontdekken!

Onvermijdelijke raclette

Het restaurant van dit kasteel blijkt de uitgelezen plek voor een smeuïge raclette. De maaltijd begint met een assiette valaisanne, met rauwe ham, spek en gedroogd koeienvlees van het inheemse Hérens-ras. Wist je dat het gerecht met gesmolten kaas al in 1574 op het menu stond in Wallis? In een gezellige sfeer genieten we van vijf kazen van rauwe koeienmelk, afkomstig uit de verschillende regio’s. Ze smaken stuk voor stuk even heerlijk. En het goeie nieuws is dat je zo veel raclette mag eten als je op kunt!

Welverdiende brisolée

’s Ochtends sporen we naar Nendaz, waar een kabelbaan ons naar Tracouet brengt, op 2.200 m. Het uitzicht over de Rhônevallei is adembenemend! Maar we moeten onze krachten sparen om het Panoramapad af te leggen. Deze wandeling van een uur gaat hier en daar steil omhoog maar is zeker geschikt voor families. De uitleg over de fauna en flora, de educatieve spelletjes en de evenwichtsoefeningen vallen bij groot en klein in de smaak.

In het panoramisch restaurant wacht ons een welverdiende brisolée. Een typisch, landelijk herfstgerecht met gedroogd vlees, gepofte kastanjes, een tiental alpenweidekazen en traditioneel roggebrood. Lekkere, maar stevige kost...

Prinses van de boomgaard

Na de middag dalen we met de kabelbaan terug af naar Nendaz om fruit te proeven. De abrikoos is met meer dan 30 variëteiten het fruit dat symbool staat voor het kanton: de prinses van de boomgaard, zeg maar. Ze maken er confituur, sap en likeur van, zoals de abricotine. Die brandewijn is meer dan welkom na de stevige maaltijd in de bergen!

OLIVIA VAN DE PUTTE