Een herfstbad in MIRWART

Heuvels vol bruinrode kleuren, opspringende forellen tussen vallende bladeren, damherten die uit je hand eten, een romantisch kasteel en een idyllisch riviertje. In en rond Mirwart lijkt de Ardense herfst weggelopen uit een sprookje.

In het dorpje Mirwart neemt u even de weg naar omhoog naast de Auberge du Grandgousier. Niet meer dan 300 meter zijn nodig voor een verrassend uitzicht: de kerk en het romantische kasteel tegen een achtergrond van beboste heuvels. Tussen half oktober en half november vlammen die op in een palet van goudgeel over alle tinten rood tot bijna paars.

Dit schouwspel is te danken aan de bladeren van de vele esdoorns, beuken en moeraseiken in het provinciaal domein van Mirwart. Op weinig plaatsen in de Ardennen kunt u de herfst zo intens proeven als hier, wellicht omdat de natuur hier nog niet overgestructureerd werd. Verwacht in dit 1350 ha grote domein geen netjes aangelegde parkeerterreinen, horecazaken, kunstwerken of attracties. Een klein onthaalcentrum, een verblijfplaats voor bosklassen, een vakantiehuis voor 20 personen ( Le Pré des Forges, ideaal voor een groep vrienden!) en vier bewegwijzerde wandelingen, méér is er niet. U hoeft geen toegang te betalen en het domein is evenmin afgesloten (de weg Libin-Rochefort en de spoorweg Namen-Aarlen lopen erdoorheen).

Verder blijven de natuur en de stilte hier heer en meester. Dat hebben we te danken aan het provinciebestuur van Luxemburg dat dit gebied jarenlang niet voor recreatieve doeleinden heeft bestemd. Het moest dienen voor de kweek van forellen, jachtverhuur en houtwinning. Marc Lejeune, de gedreven conservator, wil die natuurbeleving in de toekomst verder ontwikkelen, zij het met iets meer comfort voor de bezoekers en een betere bewegwijzering.

Woud en water

De beboste heuvels van het domein van Mirwart worden doorsneden door drie riviertjes: de Lomme (het grootste), de Marsoult en de Par-fondry. Zij voeden liefst veertig vijvers die dienen voor de kweek van regenboogforellen en van het inheemse, roodpotige rivierkreeftje. Dat laatste is mede dankzij dit kweekprogramma gered van uitsterving. Het woord herfstbad mag u daarom bijna letterlijk nemen, want langs elk wandelpad is water nadrukkelijk aanwezig. Schrik niet als in de stilte ineens een vis uit het water opspringt.

Vooral de 12 km lange Promenade du Vieux Moulin is een aanrader (een goede 3 uur, vertrek aan het gebouw van de viskwekerij). Het eerste deel loopt door het woud tot een hoogte van 400 meter en laat u de herfst in al zijn kleuren ontdekken. Tussen de bomen krijgt u een prachtig zicht op het kasteel van Mirwart dat vanop een rots boven de Lomme de vallei beheerst. Het tweede deel volgt de meanders van de wildrivier. Houten bruggetjes maken het landschap nog idyllischer. Eén ervan voert u naar de Rocher de Marie Gobaille. Volgens de legende heeft hier ooit een gevecht tussen een heks en lokale bewoners plaatsgevonden. In de contouren van de rots kunt u met wat fantasie een half-heks-half-paardfiguur herkennen.

Op uw wandeltocht zult u ook de resten van vroegere industriële activiteiten (vooral kleine hoogovens en smederijen) ontmoeten. De ponton met banken aan de vijver van Saint-Roch vormt dan weer een zalige rustplek. Ook goed om te weten: het domein van Mirwart sluit aan op de publiek toegankelijke bossen rond Saint-Hubert, Libin en Transinne. Wie dat wil, kan hier dagen wandelen zonder het woud te verlaten.

Mirwart zelf is één van de vele dorpjes in de woudengordel rond Saint-Hubert. In de drie horecazaken (van voordelig tot gastronomisch) vindt u allicht uw gading, maar toch valt ook hier de stilte op. Het is bovendien de geboorteplaats van Olivier Gourmet, de bekende Waalse acteur die te zien is in drie films van de gebroeders Dardenne. Vergeet zeker niet een blik te werpen op het al genoemde kasteel, enkele honderden meters van de kerk. Dit lustslot uit 1710 is niet te bezoeken. Het was ooit eigendom van de provincie en is nu gekocht door een Nederlander die er een luxueus hotel-restaurant wil van maken.

Dollende everzwijntjes

Een herfstervaring van een andere soort kunt u meemaken als u van Mirwart via Awenne naar Saint-Hubert rijdt. Even voor Saint-Hubert ziet u een wegwijzer naar het Parc à Gibier. In het rapport over de Belgische dierentuinen dat Gaia in augustus bekendmaakte, was dit wildpark het enige dat goede punten kreeg voor de naleving van het dierenwelzijn. Het bestaat uit een grote heuvel waar het typisch Ardense wild in bijna volledige vrijheid kan leven. Het is een plezier de jonge everzwijntjes tussen de bomen te zien dollen, terwijl hun ouders zich te goed doen aan de voedseltroggen.

Nog leuker is het 10 ha grote gedeelte waar zo’n 60 edelherten en damherten in een natuurlijke woudomgeving huizen. Als bezoeker mag u hier vrij rondwandelen en u hoeft u niet urenlang te verstoppen om een hert te zien. Ze zijn zo gewend aan de aanwezigheid van mensen dat ze uit uw hand komen eten. Een woudgevoel zonder risico’s!

Ludo Hugaerts – foto’s: Bart Degrande