Een dag... op een Vespa door de heide

De eerste kilometers voel ik me angstaanjagend wankel op mijn Vespa 50cc. Maar wanneer ik door de natuur van het Nationaal Park Hoge Kempen brom, groeit het zelfvertrouwen. Jammer dat Sofia Loren op het achterzitje ontbreekt!

Tochtjes met de Vespa zijn een hype deze zomer. Tal van organisaties en bedrijfjes bieden uitstappen en routes aan. Zelf probeerden we de Giro per Vespaformule uit. Dit Belgisch-Italiaanse project in Maasmechelen wordt geleid door kleinzoons van Italiaanse mijnwerkers. Bovendien kunt u de tocht laten volgen door een Italiaans etentje aan het aankomst- en vertrekpunt: het Casino van Eisden, ooit het ontmoetingscentrum van de lokale mijnwerkersgemeenschap.

Mijn vehikel is een nagelnieuw en blinkend model. Met zijn 50cc kan hij met de beste wil ter wereld niet meer halen dan 49 km per uur. Met zulk een vermogen mag je op het fietspad rijden en volstaat een rijbewijs B. Ik krijg een summiere uitleg over het gebruik van het voertuig en een routeboek. Overigens is de route slim opgedeeld in kleinere onderdelen, die je makkelijk kunt onthouden.

Toch voel ik me de eerste kilometers niet echt op mijn gemak. Ik heb geregeld het gevoel dat ik ga omvallen, vooral in bochten en als ik trager moet rijden. Ik heb dan de neiging mijn voeten op de grond te zetten. Uiteindelijk vind ik de truc: als ik moet vertragen, steek ik mijn benen recht vooruit langs de brommer. Het geeft meer evenwicht en maakt het stoppen gemakkelijker.

Zalig rijden in de zon

Ik heb gekozen voor de Giro Brughiera, de heideroute. Die voert door de natuur van het Nationaal Park Hoge Kempen en door schilderachtige dorpen aan de Belgische en aan de Nederlandse kant van de Maas. Op de rustige fietspaden in en rond het Nationaal Park maakt zich langzaam een euforisch gevoel van me meester. Het is zalig rijden, ver van alle auto’s tussen de bossen en over nog ongeschonden stukken heide. Ik hoop alleen dat mijn lawaai de natuur niet te veel stoort. Ook ben ik blij dat ik een gesloten jasje en een sjaal draag. De zon mag dan schijnen, de wind in het gezicht zorgt voor flink wat afkoeling... en laat mijn sjaal wapperen zoals in Italiaanse films.

De afstand van de route (97 km) laat mogelijkheden genoeg om onderweg te stoppen. Een heidewandeling naar de Kikbeekbron. Een terrasje in Oud-Rekem, vorig jaar uitgeroepen tot het mooiste dorp van Vlaanderen. Tussen de toppen van de bomen lopen over het Kruinenpad langs de Zuidwillemsvaart. En natuurlijk shoppen in Maasmechelen Village.

Wanneer ik de Vespa weer inlever, weet ik het zeker: ik ga me er zelf eentje kopen!

Ludo Hugaerts