Je zou haar gerust een supervrijwilliger van het Rode Kruis kunnen noemen. Om de twee weken doneert Dora (59) plasma, tweemaandelijks ontvangt ze de bloedgevers in het donorcentrum van Gent en af en toe bemant ze een Rode Kruisstand op evenementen als Helper. Haar engagement begon toen haar zoon 22 jaar geleden uit het leven stapte. Vier dagen bloed, plasma en bloedplaatjes konden hem helaas niet redden, maar Dora besefte dat ze met háár bloed wel anderen kon helpen. "Ik wou aan de dood van mijn zoon iets positiefs overhouden. Dat heeft tijd gevergd. Op zo'n moment leef je in een roes. Maar met bloed en plasma geven, ben ik al snel na zijn dood begonnen. Die structuur - plasma kon je toen om de tien dagen geven - heeft me geholpen. Ik deed dat heel consequent, het hield me op de been."
...

Je zou haar gerust een supervrijwilliger van het Rode Kruis kunnen noemen. Om de twee weken doneert Dora (59) plasma, tweemaandelijks ontvangt ze de bloedgevers in het donorcentrum van Gent en af en toe bemant ze een Rode Kruisstand op evenementen als Helper. Haar engagement begon toen haar zoon 22 jaar geleden uit het leven stapte. Vier dagen bloed, plasma en bloedplaatjes konden hem helaas niet redden, maar Dora besefte dat ze met háár bloed wel anderen kon helpen. "Ik wou aan de dood van mijn zoon iets positiefs overhouden. Dat heeft tijd gevergd. Op zo'n moment leef je in een roes. Maar met bloed en plasma geven, ben ik al snel na zijn dood begonnen. Die structuur - plasma kon je toen om de tien dagen geven - heeft me geholpen. Ik deed dat heel consequent, het hield me op de been."Twintig jaar later moest Dora ongewild op brugpensioen. "Ik wilde met de vrijgekomen tijd iets nuttigs doen. Ik heb me bij het Rode Kruis aangemeld als vrijwilliger." Op zaterdagen dat het donorcentrum open is, houdt Dora de cafetaria op orde en staat ze bloedgevers te woord. "Vanuit mijn eigen ervaring kan ik mensen informeren. Ik probeer hen ook te overtuigen om plasma te geven, want de vraag wordt steeds groter, onder meer voor kankerbehandelingen en de productie van medicijnen."Dora heeft intussen ook een diploma Eerste hulp en Helper op zak. "Als Helper heb je wat meer verantwoordelijkheid. Ik sta op hulpposten op grote evenementen en moet snel kunnen inschatten welke hulp iemand nodig heeft. We zijn geen artsen of verpleegkundigen, maar je moet wel weten of iemand een beroerte heeft of een hartstilstand, of er mogelijk drugs in het spel zijn,... Hoe correcter de info die je doorgeeft aan de spoeddiensten, hoe beter een persoon geholpen kan worden. Ik heb veel voldoening van mijn vrijwilligerswerk. Ik kom graag onder de mensen, daarvoor doe ik het. Maar ik ben er ook van overtuigd dat mijn hulp en mijn plasma al mensenlevens hebben gered."