Dit zal helpen!

Als u als ouder geconfronteerd wordt met een boemerangkind, reageer dan realistisch. Verwacht geen rozengeur en maneschijn. Wees niet blind voor de risico’s, maar grijp ook de kansen aan die de situatie biedt. En onthoud vooral deze praktische adviezen van de gezinstherapeut:

– Oordeel of veroordeel uw kind – en uzelf – niet. In het leven maken we allemaal fouten en krijgen we allemaal tegenslagen te verwerken. Zadel uw boemerangkind dus niet op met schuldgevoelens, maar doe dat evenmin met uzelf. Luc De Mey: “Er zijn ouders die zichzelf de schuld geven wanneer hun volwassen zoon of dochter naar huis terugkeert. Ze vragen zich dan af: wat hebben we in de opvoeding verkeerd gedaan dat dit ons kind overkomt? Ik kan ze gerust stellen: ze hebben niets verkeerd gedaan.”

– U mag nee zeggen! Het kan goed zijn dat de terugkeer van uw kind een veel te grote negatieve impact op uw huidige levenswijze zal hebben. De extra kosten en het extra werk in de huishouding kunnen te zwaar worden of u zult bepaalde gewoontes in vraag moeten stellen. Hoe graag u uw zoon of dochter ook ziet, als de risico’s op een volledige omgooi van uw levenspatroon te groot zijn, mag u gerust nee zeggen als uw kind vraagt om terug naar huis te keren. Natuurlijk zal die weigering aan u knagen, maar bedenk dat u uw kind ook op andere manieren kunt helpen (zie verder).

– Maak goede afspraken – liefst vóór uw kind verhuisd is. Concreet betekent dit dat u met uw kind duidelijke afspraken maakt zonder taboes. En liefst uitgebreid en over álles: het uur van de maaltijden, praktische hulp in de huishouding, de eventuele financiële vergoeding, nachtlawaai, bezoek van vrienden, het verwittigen bij langdurige afwezigheid, enz.

– Kost en inwoon vragen is oké. “Er zijn nogal wat ouders die hun boemerangkind geen enkele financiële vergoeding vragen”, zegt de gezinstherapeut. “Als zij dat zo willen, is dat oké. Maar het is even oké om wel een vergoeding voor kost en inwoon te vragen. Zeker als u het financieel niet zo breed hebt en nog studerende kinderen in huis hebt. Wat u ook beslist, maak er een duidelijke afspraak over.”

– Laat conflicten niet ontsporen. Wanneer uw teruggekeerd kind afspraken niet nakomt of wanneer er in de loop van de tijd problemen opduiken, dan zijn ergernissen en conflicten onvermijdelijk. Praat er zo snel mogelijk over met uw zoon of dochter en probeer tot een compromis te komen.

– Durf deadlines stellen. Luc De Mey: “Als praten niet helpt of als u merkt dat samenleven met uw teruggekeerd kind te belastend wordt, dan mag u gerust een deadline stellen: ‘Ik zou willen dat je over zes maanden hier weg bent’. Dat kan wreed lijken, maar als u het niet doet, is de kans op een langdurige breuk nog groter.”

– Overweeg andere oplossingen. Uw volwassen kind kan misschien alleen gaan wonen op een klein appartement en daarbij door u financieel en materieel worden geholpen. Ook een beroep doen op het OCMW hoeft geen schande te zijn: uw kind heeft misschien recht op een leefloon, een sociale woning of huursubsidie en kan in zo’n geval bijkomend door u worden ondersteund op allerlei manieren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content