Dier moet weloverwogen zijn

Een coronakitten? Zeker niet! Een dier moet je weloverwogen in huis nemen, voor de rest van zijn leven. Ik heb al een prachtige gezelschapskat, die al meer dan 15 jaar lief en leed met me deelt en erg aanhankelijk is. In september, toen de maatregelen even wat losser waren, volgde ik een creatieve workshop. De lesgeefster bleek een nest hartveroverende kittens te hebben van een poes die ze in huis nam nadat die bij haar in de straat was gedumpt. Nog twee moesten een onderkomen vinden... Dus toen ze daar plots stond met dat allerliefste grijze bolletje was ik verloren. Half oktober nam Muis (hoe noem je anders iets klein en grijs?) haar intrek bij ons. Na enkele dagen social distancing tussen jong en oud, ging het steeds beter tussen de twee poezen. Muis is zo mogelijk nog aanhankelijker dan mijn oudje, heeft haar favoriete plekje op mijn schouder (waar ze het hart van mijn gesprekspartners tijdens Zoom-meetings verovert), slaapt op haar eigen dekentje naast mijn computer – de enige manier om haar van mijn klavier te krijgen. Ik dien ook als klimpaal, redder in nood bij balletnummers op de draden van het wasrek, landingsbaan voor verre duiksprongen enz. Een coronakitten? Zonder corona was ze er wellicht ook. Maar door het telewerken genieten we nog veel meer van elkaars gezelschap!