De processierups, geen dierenvriend

Dat je maar beter uit de buurt blijft van de eikenprocessierups (Thaumetopoea processionea), en haar brandharen weet intussen iedereen. Maar je kan er ook maar beter voor zorgen dat je hond of kat niet in de buurt van dit insect komt, dat ernstige irritatie kan veroorzaken.

Processierupsen zijn de larven van nachtvlinders en houden zich vooral in het Middellandse-Zeegebied op, maar door de opwarming van de aarde komen ze steeds vaker ook bij ons voor. Ze worden in Vlaanderen vooral gespot op eikenbomen, maar er is ook de dennenprocessierups (Thaumetopoea pityocampa), die vooral in dennenbossen voorkomt. Daar nestelen deze insecten zich in enorme cocons tussen de dennentakken. De naam processierups danken ze aan de lange rijen waarin ze zich voortbewegen. In tegenstelling tot de grijsachtige eikenprocessierups, is deze variant bruin met oranje vlekken en eveneens bedekt met lange haren die als verdediging dienen.

Vooral hun prikkende, allergene haren zijn een reëel gevaar voor mens én dier. De hinder kan gaan van een eenvoudige irritatie tot het afsterven van weefsel op plaatsen waar er huidcontact is geweest. Bij een allergische reactie kan ook een anafylactische shock optreden.

Kwam je huisdier toevallig in contact met een processierups, ga er dan zo snel mogelijk mee naar de dierenarts. Raak de aangetaste plek zeker niet met je blote handen aan, want dan kan je ook zelf hinder ondervinden van de brandharen die zich nog op de huid van je hond of kat bevinden. Gebruik dus altijd handschoenen. Is je huisdier gewond aan de mond, geef het dan geen drinken, zodat het de brandharen niet inslikt. Je mag de getroffen plek wel proberen grondig af te spoelen met water om zoveel mogelijk brandharen te verwijderen, maar wees voorzichtig.

De dierenarts zal een antiallergiebehandeling starten en de aangetaste zone onder verdoving zo goed mogelijk schoonmaken. Afhankelijk van de ernst van het probleem, volg je dan verder de raad van de dierenarts op.