De artisjok is welkom thuis!

Artisjokken zijn niet zo vaak meer in ons bord te vinden, en dat is jammer. Deze plant met zijn rustieke ‘look’ heeft meer te bieden dan u denkt. Hij is opnieuw welkom thuis!

De artisjok bestaat uit twee gedeelten: het eetbare hart en de schutbladeren die aan de basis van de bloem bloeien. Dit zijn dus de echte bladeren – lang, breed, getand – en ze groeien in een krans op het niveau van de grond.

De meest gekende soort in onze winkels is de grote groene artisjok ( camus de Bretagne) die uitsluitend gekookt wordt gegeten. Uit Zuid-Europa komt de kleinere violet de Provence die poivrade wordt genoemd wanneer hij jong wordt geoogst en die gekookt of rauw op tafel kan.

Zwaar en vast

Een verse artisjok kun je makkelijk herkennen: hij weegt zwaar, de bladeren zijn stevig, breekbaar, groen zonder zwarte vlekken en ze sluiten goed aan. Bladeren die wijd openstaan, wijzen erop dat de groente te rijp is.

Een artisjok kan in de koelkast worden bewaard maar als hij nog een lange steel heeft, kunt u hem ook, net als een bloem, in een glas water plaatsen. Eens gekookt, wordt hij echter snel giftig. Hij moet dezelfde dag nog gegeten worden.

Van flora tot transit

De artisjok heeft het goed met de mens voor! Hij bevat massa’s mineralen. Vooral kalium (385mg/100g), wat een diuretisch (urineafscheidend) effect veroorzaakt, en fosfor (95mg/100g). Hij is ook interessant voor onze gezondheid door zijn toevoer aan calcium en magnesium en de vitamines van de B-groep (B1, B3, B9). En ten slotte geeft hij onze darmtransit een stevig duwtje in de rug met zijn vezels (2g/100g).

Een andere eigenschap is dat bijna de helft van zijn koolhydraten bestaat uit inuline, een substantie die heilzaam is voor de darmflora want ze bevordert de groei van de goede bacteriën (prebiotische actie) en dat is eerder zeldzaam in onze voeding. Eén klein minpuntje, toch: omdat de inuline niet opgenomen wordt in ons organisme, kan ze een opgeblazen gevoel en flatulentie veroorzaken.

Wat de caloriewaarde betreft, bevat de artisjok 40kcal/100g. Ongeveer even veel dus als worteltjes en iets meer dan courgette, aubergine, paprika... Hij wordt echter zelden gegeten zonder saus of vinaigrette en dan durven de calorieën wel eens de hoogte inschieten. Een alternatief vormen lichtere sauzen zoals yoghurt met fijne kruiden of een lepeltje olijf- of notenolie gemengd met wat citroensap.

En voor de lever?

Dat artisjok goed zou zijn voor de lever, is geen fabeltje. Dankzij de cynarine die hij bevat, activeert hij de galproductie. Maar deze cynarine zit vooral in de bladeren (de échte, van onderaan de plant)! Wilt u er dit voordeel van genieten, dan bent u dus aangewezen op capsules en ampullen. n

Gwenaëlle Ansieau