Dáár is de zon

Een actrice, bezeten van reizen en kleuren en een styliste bij de start van haar carrière. Tien jaar geleden sloegen Laurence Everard en Valérie Pollet de handen én geesten ineen om een vrolijke mode-collectie te ontwerpen voor alle maten. Mais il est où le soleil? was klaar voor een wolkeloze toekomst...

Ontelbare raampjes in hun atelier in Anderlecht laten licht en zon binnenstromen. Het licht dat de dynamiek van hun collecties kenmerkt. En de zon die zo hoog aan de hemel staat voor het modemerk, want het gaat uitzonderlijk goed. Laurence Evrard, de brunette, waakt over het modehuis en zijn imago. Val Pollet, de blondine, tekent en ontwerpt.

Tien jaar is tegelijk oud en toch jong voor een modehuis.

Laurence: Als je de weg ziet die we afgelegd hebben en beseft dat er nu 350 mensen voor ons werken, is tien jaar lang. Er is zoveel gebeurd en het is goed daar af en toe bij stil te staan. Dat doen we dan ook, al kijken we liever vooruit. Innoveren interesseert ons, de collectie laten evolueren, nieuwe winkels openen, accessoires toevoegen...

Hoe zien jullie de vrouw van vandaag, aan wie denken jullie bij het ontwerpen van collecties?

Valérie: De vrouw van vandaag stelt haar eigen mode samen, in functie van haar persoonlijkheid. Ze laat zich niets opdringen. Ze vertrekt vanuit haar kijk op het leven om haar eigen stijl te bepalen. Vandaar dat we kiezen voor kleren die iedereen kan dragen, los van de leeftijd, de lichaamsbouw of de persoonlijkheid. We letten erop dat onze kleding aan uiteenlopende eisen voldoet, maar met respect voor onze identiteit wat de kleuren en de stoffen betreft. Onze slogan is niet alleen Mais il est où le soleil? Maar ook: It’s my fashion. Naar een uitspraak van Oscar Wilde: De mode, dat is wat ik draag.

Jullie collecties worden vaak ludiek genoemd.

Valérie: Dat klopt. In onze collecties is er bijvoorbeeld geen onderscheid tussen kleren die je overdag draagt en ’s avonds. Gewoon omdat vrouwen over de dag verspreid heel verschillende dingen doen. Met één detail, één accessoire kan je outfit helemaal veranderen. De vrouw van vandaag hoeft geen uren meer te verspillen aan de was met de hand te doen of haar kleren te strijken! In ons assortiment zit een complete reeks kleren die gekreukt gedragen worden, in katoen dat zo bewerkt is dat het altijd comfortabel zit. We hebben van in het begin rekening gehouden met de praktische kant. We zijn begonnen met T-shirtstof, bij een Indische katoenfabrikant. Maar omdat we geen T-shirts wilden maken, is de stof bewerkt tot we iets kregen dat ons beviel. Daaruit is ons concept ontstaan.

In India is het allemaal begonnen.

Laurence: Op een gegeven moment kreeg ik de gelegenheid om door het Oosten te zwerven: China, Thailand, Indonesië, India. Op China na, waar het al blauw was dat de klok sloeg, allemaal landen waar de kleuren van de kleren spatten! Vooral in India werd ik getroffen door de vrouwen op straat. Hoe die uitbundige kleuren durfden te dragen. Op dat ogenblik wist ik helemaal niets van stoffen af. Zoals zoveel andere toeristen voor mij kocht ik drie kussens, vijf ringen en vier sjaals die ik dan weer doorverkocht aan vriendinnen. Zo heb ik het vak geleerd, op het terrein. En van het één kwam het ander.

Hoe heb je Valérie leren kennen?

Laurence: Ik had een styliste nodig...

Valérie:... en ik was beschikbaar. Verder hebben we dezelfde behoefte aan kleur. En ook voor mij is een reis naar India beslissend geweest. Onze typische stijl is dan vanzelf gekomen. Vaak worden we bestempeld als hippie chic en dat is ook wat we allebei zelf dragen. Eigenlijk ontwerpen we kleren die we zelf graag zouden aantrekken, zonder veel rekening te houden met trends en wat de markt vraagt. Alleen op deze manier kan onze stijl zich ontplooien.

Heeft je ervaring als actrice je creativiteit gevoed?

Laurence: Natuurlijk! Theater was mijn grote droom toen ik twintig was. Aan mijn tijd als actrice heb ik vooral de wijsheid overgehouden dat als je écht iets wilt, je het ook kunt! In de theaterwereld is er nooit geld, er moeten altijd mirakels verricht worden met twee keer niks. Als dat lukt, is de rest kinderspel. In die tijd heb ik geleerd overal aan te kloppen voor geld, mensen te overtuigen, fondsen te zoeken... Ik heb toen ontzettend veel geleerd. Maar ik had er op de duur wel genoeg van, te zitten wachten op een telefoontje dat me werk bezorgde. Een actrice is afhankelijk van wat anderen willen. Ik had zin om zelf dingen te doen, de handen uit de mouwen te steken, zelf iets te bedenken. Vandaag ben ik zaakvoerder van een bedrijf, de ene droom volgde de andere op. Maar ik werk nog altijd in een creatieve sector.

Hebben jullie een idee van hoe jullie klanten in die tien jaar geëvolueerd zijn?

Valérie: Ja, want ze zijn communicatief en dat is leuk. Een klant heeft zelfs een blog aangemaakt waarop vrouwen ons vertellen hoe blij ze zijn dat ze kleren hebben gevonden die echt bij hen passen. Dat raakt ons. Het geeft ons het gevoel dat ze zich dankzij ons goed voelen in hun vel. Dankzij onze authenticiteit. Wij zullen nooit een kleur of een model in de collectie opnemen omdat het een trend is. Alleen de continuïteit met de vorige collecties telt.

Jullie kleren worden in Azië geproduceerd. Hoe zit dat op sociaal en menselijk vlak?

Laurence: Ik denk dat we een missie hebben en een verantwoordelijkheid. De kinderen van de mensen die onze kleren maken, moeten naar school kunnen. Voor een aantal fabrikanten in India zijn wij de enige afnemers, dus is het belangrijk dat ze hun mensen voor een lange periode in dienst kunnen houden en dat de werkomstandigheden er goed zijn. Bovendien vragen onze klanten daarnaar. En ze verwachten duidelijke antwoorden.

Jullie hebben er van bij het begin ook voor gekozen te ontwerpen voor voluptueuze en grote vrouwen.

Laurence: Voor mij is dat evident. Ik ben zelf mollig en ik wil kleren uit onze eigen collecties kunnen dragen! De meest verkochte maten bij ons zijn die tussen 38 en 42, maar ik ben altijd blij als ik in onze winkels alle mogelijke vrouwen zie: ronde, kleine, grote, dunne, jonge en minder jonge. Wij ontwerpen voor iedereen.

De naam Mais il est où le soleil? is een knipoog naar het Belgische weer, neem ik aan?

Laurence: Absoluut. En de mensen vinden het grappig. Ik heb zonnetjes op mijn auto laten schilderen en ik zie geregeld hoe mensen ernaar kijken. Of het nu regent of mooi weer is, glimlachen doen ze! Het is echt een naam die bij een Belgisch merk hoort.

Wat mogen we bij jullie na de vakantie verwachten?

Valérie: Veel kleuren. En we hebben ook een nieuw procedé op punt gesteld om foto’s af te drukken. Daarvoor hebben we samengewerkt met een Belgische fotograaf. We hebben vijf foto’s gekozen die België typeren: de Grote Markt van Brussel, het strand van Oostende en zo. Onze collectie voor het najaar en de winter is helemaal geïnspireerd door het Belgisch surrealisme.

Waar denken jullie spontaan aan als ik ‘vrouwelijk’ zeg?

Valérie: Dat is een manier van doen, een attitude die in ieder van ons zit.

Laurence: Durven zijn wie je bent. Een vrouw die zichzelf aanvaardt, is vanzelf vrouwelijk. Ik hoop dat we ons steentje bijdragen om dat tot uitdrukking te brengen.

Gilda Benjamin – foto’s: Benny De Grove

“Een vrouw die zichzelf aanvaardt, is vanzelf vrouwelijk.”