Het is een zin die je nooit in dit magazine zult lezen. Nu door de tijd gelouterde actrices als Robin Wright, Nicole Kidman en Charlotte Rampling naturel voor de editie 2017 van de mythische Pirelli-kalender poseren en daarmee aantonen dat op schoonheid geen vervaldatum staat - ze dragen de boodschap uit dat alles kan, altijd en nog veel langer - maakt de maatschappij kennis met het fenomeen van de vijftigplussers die zich als pubers zouden gedragen. Mensen die videospelletjes spelen, selfies maken en die op sociale media p...
Het is een zin die je nooit in dit magazine zult lezen. Nu door de tijd gelouterde actrices als Robin Wright, Nicole Kidman en Charlotte Rampling naturel voor de editie 2017 van de mythische Pirelli-kalender poseren en daarmee aantonen dat op schoonheid geen vervaldatum staat - ze dragen de boodschap uit dat alles kan, altijd en nog veel langer - maakt de maatschappij kennis met het fenomeen van de vijftigplussers die zich als pubers zouden gedragen. Mensen die videospelletjes spelen, selfies maken en die op sociale media posten, karaoke zingen of de rocker uithangen, rondtoeren op een motor of opduiken op festivals, skinny jeans dragen, uitgaan, gaan dansen, of op stap gaan met soms veel jongere vrienden... Kortom, mensen die leven. Die met beide voeten in het heden staan.En dingen doen waar journalisten zich over verwonderen. Maar over wat eigenlijk? Vergeet even de extreme voorbeelden waar tvprogramma's over 'pubers boven de 50' graag mee uitpakken. Uitzonderingen zijn van alle tijden. Vroeger noemde men ze Peter Pans. Kijk liever naar ons, de meerderheid. Waarom zouden wij onze manier van leven en onze passies moeten verloochenen de dag dat we 50 worden? Waarom zou onze verjaardag aanleiding moeten zijn voor ontkenning? De generatie die geboren is rond de jaren '60 heeft geleerd zich te uiten, kritisch te zijn, is mee geevolueerd op het ritme van de innovaties en laat zich niet zomaar aan de kant zetten. In 1960 leerde de toekomstige vijftigplusser schrijven door zijn pen in een inktpot te dompelen. Eind jaren '70 kocht hij zijn eerste elektrische schrijfmachine. Begin jaren '80 zijn eerste computer. En vandaag tokkelt hij vrolijk op zijn smartphone, die hij ook gebruikt als zaklamp en betaalmiddel. Een lange weg! Wanneer zijn kinderen hem selfies sturen, dan wil ook hij zichzelf kunnen vereeuwigen terwijl hij de toren van Pisa recht houdt, zonder daarom voor overjaarse puber te worden versleten. Want als men vindt dat hij daardoor belachelijk overkomt, dan iedereen, en niet enkel omdat hij grijs haar heeft.Waarom zouden wij aan de zijlijn moeten toekijken en ons daar niet goed bij voelen? Je kan tegelijk fan zijn van videospelletjes en een verantwoordelijke burger/ouder/werknemer zijn. Op zoek zijn naar fun valt echt wel te rijmen met plichtsbewust leven. Helaas blijven leeftijdsmoralisten ons achtervolgen. Ter illustratie de titel in een Franse krant bij de release van het meest recente en prachtige album van de Rolling Stones gewijd aan de blues: 'Ze maken eindelijk muziek die strookt met hun leeftijd'. I said I know it's only rock 'n roll but I like it!ANNE VANDERDONCKT, REDACTIEDIRECTEUR
