Christian Boiron : “Allopathie en homeopathie vullen elkaar aan”

Christian Boiron is de voorzitter van een van de grootste homeopathische laboratoria van ons land.

Moeten we homeopathie en allopathie sowieso zien als tegenstanders?

Helemaal niet! Vanuit mijn dubbele achtergrond – zowel een wetenschappelijke als een homeopatische – zoek ik spontaan naar een evenwicht, een consensus tussen beide. De zwart-wittegenstelling allopathie versus homeopathie bestaat volgens mij niet. Overigens wijst research uit dat de verschillen tussen beide geneeswijzen niet altijd zo uitgesproken zijn. Stil-aan vervagen ze. Een voorbeeld? Allopathische geneesmiddelen zijn almaar minder geconcentreerd.

In welke domeinen is er een rol weggelegd voor de homeopathie?

Eigenlijk kan ik geen enkel domein bedenken waarin er geen rol is weggelegd voor de homeopathie, al moet het wel duidelijk zijn dat ze niet de pretentie heeft om bijvoorbeeld kanker te genezen. Er zijn grenzen aan de doeltreffendheid, maar niet aan het toepassingsdomein. Homeopathie is meer gebaseerd op het stimuleren van het eigen gezondheidskapitaal van de patiënt dan op het rechtstreekse effect van het geneesmiddel.

Hoe kan homeopathie helpen bij een ernstige aandoening?

Neem nu hepatitis- of aidspatiënten. Homeopathie kan hen helpen om de dagelijkse problemen onder controle te houden. Het is zeker niet de bedoeling om de allopatische behandeling te vervangen, wél om hem te helpen om de behandeling te verdragen en zijn algemene gezondheidstoestand te verbeteren. Het gaat dus eerder om complementariteit dan om competitie. Zelfs als we de ernstige aandoeningen buiten beschouwing laten, dan nog spreekt het voor zich dat een homeopathisch middel niet kan rivaliseren met een slaapmiddel of de anticonceptiepil.

Hoe kunt u de ziekenhuisinstanties overtuigen?

Via research, via wetenschappelijke publicaties. Mijn gesprekspartner bekijkt de zaak gegarandeerd pragmatisch: hij zal er pas over nadenken als alle beweringen worden gestaafd door vaststellingen, studies, tests,... De meeste artsen staan er open voor, ook al word ik soms onthaald op een geamuseerde, zelfs ironische glimlach. Ze worden heen en weer geslingerd tussen hun spontane nieuwsgierigheid en hun professionele scepsis. Maar het is niet onze bedoeling om van elke ziekenhuis-arts een homeopaat te maken, wél om homeopathie een plaats te geven in het raam van sommige ziekenhuisprotocollen.

Een voorbeeld?

In de plastische chirurgie gebruikt men vaak arnica om de wondgenezing te bevorderen. Maar wij hopen in het ziekenhuis ook een homeopathische consultatie te kunnen openen op bepaalde diensten, zoals op gynaecologie. Het kan dan tot een echte discussie komen tussen de artsen. En dat is boeiend. Maar eerst moeten we de research zijn werk laten doen... Het klopt dat sommigen het idee dat men op de diensten toegang zou krijgen tot homeopathie verketteren. Ik zou die barrière van radicalisme en sektarisme graag zien verdwijnen. Dat is de taak van de jonge garde. Sektarisme wijst op angst en op een gebrek aan zelfvertrouwen.