“Beste kinderen, ik heb een nieuwe vriend(in)”

U bent al een tijdje weduwe of weduwnaar. Of u bent gescheiden. En dan gebeurt er iets dat u nooit meer had verwacht: u wordt opnieuw verliefd! Als de relatie een hechte liefdesband wordt, komt onvermijdelijk het ogenblik waarop u uw nieuwe geluk moet vertellen aan uw kinderen.

Wat heb ik toch fout gedaan? Heb ik dit verdiend? Marc vraagt het zich vaak af. Drie jaar geleden stierf zijn vrouw na een pijnlijke ziekte en zijn kinderen lijken hem geen nieuwe relatie te gunnen. “Ik heb een zoon en een dochter die allebei een eigen gezin hebben gesticht. Na de dood van hun moeder zijn ze een echte steun voor mij gebleven. Zes maanden geleden heb ik via mijn werk een vrouw leren kennen en toen ik voelde dat onze relatie ernstig werd, heb ik het de kinderen verteld. Maar ze hebben me overladen met verwijten: ik was mama wel heel snel vergeten, ik had blijkbaar geen oog voor hun gevoelens, ik maakte me belachelijk,... Ze wilden me niet zien in het bijzijn van mijn vriendin!”

De situatie van Marc is geen uitzondering. In haar praktijk wordt psycho- therapeute Anne-Lieze Albregts er vaak mee geconfronteerd: “Het is jammer dat vele weduwen, weduwnaars of gescheiden mensen een nieuwe relatie afbreken omdat ze zich laten beïnvloeden door de negatieve reacties van hun kinderen. Achteraf hebben ze daar vaak bittere spijt over, want daarmee hebben ze een kans op nieuw geluk in de kiem gesmoord. Daarom adviseer ik mensen niets te vertellen tot ze zeker zijn van hun stuk en stevig in hun schoenen staan.”

“Voor ons heb je geen tijd meer!”

Als u uw kinderen het nieuws vertelt, hoeft u lang niet altijd een afwijzing te verwachten. Het kan gebeuren dat ze u dit nieuwe geluk juist van harte gunnen, zoals in het feelgood-verhaal van Guido (zie het kaderstuk onderaan deze pagina). U hoeft evenmin verbaasd te zijn als ze een en ander al lang vermoed hadden. De kans is groot dat u zich verraden hebt door een detail: een nieuw kapsel, nieuwe interesses, een onaangekondigde reis...

In vele gevallen zal de boodschap echter wel een emotionele schok teweegbrengen. Anne-Lieze Albregts: “Begrijpelijk. Aan beide kanten botsen dan sterke gevoelens. U bent weer verliefd en dus vernauwt uw bewustzijn. U hebt vooral oog voor uw nieuwe partner en u luistert alleen naar die klok. Het leven is mooi. Uw gedrag wordt ook anders: nieuwe kleren, gekke uitgaven, misschien een verhuis. Tegenover uw roes staat een waaier van even diepe gevoelens bij uw kinderen.”

Kinderen kunnen ook reageren met jaloezie en verlatingsangst. Ze voelen zich te kort gedaan en dat kan zelfs leiden tot verwijten waarin bitterheid van lang geleden weer naar boven komt. Je hebt nooit tijd voor ons gemaakt: eerst was het je werk en nu is er die nieuwe vrouw/man!”

“Ben je niet beschaamd!”

Schaamte voor het gedrag van vader of moeder is nog een mogelijke reactie. Anne-Lieze Albregts: “Dat heeft alles te maken met het taboe dat in onze samenleving nog altijd rust op liefde en seksualiteit bij ouderen. Vooral weduwen en weduwnaars horen blijkbaar seksloze wezens te zijn. Ik ken een weduwe die haar nieuwe partner meeneemt wanneer haar kinderen haar uitnodigen aan zee. Maar ze durft er nooit bij hem te slapen.”

Heel vaak zullen kinderen die gevoelens van boosheid, verlating of schaamte vermommen onder een bezorgdheid . “Let wel”, zegt de psychotherapeute, “hun bezorgdheid kan reëel zijn want als verliefde man of vrouw hebt u inderdaad de neiging de realiteit rondom u te vergeten. Maar die bezorgdheid kan evengoed overdreven betutteling zijn. De kinderen hebben zogenaamd schrik dat die nieuwe partner uit is op uw geld – en het is waar: verliefde mensen geven geld uit. Maar ik ervaar dat deze bezorgdheid meestal een dekmantel vormt voor emoties die ze niet durven uitspreken.”

Geen verantwoording afleggen, wel begrijpen

Hoe kunt u het best reageren als u merkt dat uw kinderen uw nieuwe relatie afkeuren? Anne-Lieze Albregts geeft de volgende adviezen mee.

Ga u niet verantwoorden. U hebt recht op een nieuw geluk en eigen keuzes.

Laat uw (klein)kinderen aanvoelen dat ze belangrijk blijven. Probeer even vaak als vroeger te bellen en op bezoek te gaan.

Probeer hun houding te begrijpen, zelfs als die heel afwijzend is.

Bent u weduwe of weduwnaar, laat dan zien dat u hun vader of moeder niet vergeet. Laat de foto’s staan (dat hoeft niet per se in de slaapkamer!), blijf herinneringen ophalen en zorg voor een mooie herdenking op de overlijdensdatum.

Blijf contact houden met uw kinderen, zelfs als ze u veroordelen. De tijd kan verzoening brengen.

Wees duidelijk over geld. Zeg hun dat u ook met hun toekomst rekening houdt.

Vooral in het begin moet u kunnen aanvaarden dat uw kinderen u niet in het bijzijn van uw nieuwe partner willen zien.

Uw kinderen mogen best merken dat u verliefd bent maar blijf discreet. In hun bijzijn hoeft u niet per se hand in hand te lopen of voortdurend te knuffelen. n