Banktarieven Lees de kleine lettertjes!

ING is de eerste bank in ons land die geld opnemen aan haar eigen bankautomaten betalend maakt. Het was een van de nieuwsberichten aan het begin van de zomer. De teneur was duidelijk: hoever zullen banken durven gaan om ons te laten betalen voor hun diensten?

ING haalde al eens het nieuws toen de bank als eerste negatieve interesten aanrekende op klantendeposito’s van meer dan 250.000 euro (iets wat minder dan één op de 200 klanten aanbelangt). En nog eens in 2016 toen de bank een nooit geziene herstructurering aankondigde. In die context verbaast haar beslissing om geld opnemen betalend te maken al minder, niet?

Toch twee kanttekeningen hierbij, om te vermijden dat je gaat overreageren. ING is lang niet de enige bank die haar tarieven verhoogt of het aantal betalende diensten uitbreidt. De erg lage interesten knabbelen aan hun normale inkomsten, waardoor alle banken snoeien in hun uitgaven én hun randinkomsten ietwat verhogen. Zelfs Argenta heeft haar fameuze volledig gratis rekening, inclusief kredietkaart, bijgestuurd door papieren overschrijvingen betalend te maken. Wat lang niet onredelijk is.

ING rekent een bedrag aan vanaf de vierde geldopname in eenzelfde maand. Ook hier gaat het over niet al te veel mensen, nu je bij het gros van de handelaars en zelfs op de markt met een bankkaart kan betalen. Al wil je nog wat cash op zak hebben om de bakker te betalen, een fooi te geven, iets te kopen op de rommelmarkt, of een straatmuzikant een paar munten toe te stoppen, je moet niet vaak meer geld bijtanken. Verschillende keren per week 20 euro afhalen, zoals een ex-collega deed, is vandaag eerder een rare gewoonte, dan een noodzaak.

Ik wou die vier geldopnamen nog eens benadrukken, want dat is blijkbaar aan de aandacht ontsnapt. Niet zozeer om aan te geven dat je zelden gepenaliseerd wordt, wel om het volgende te benadrukken: wil je je een idee vormen van de kosten, dan moet je de banktarieven heel aandachtig bestuderen, ook de kleine lettertjes.

Het voorbije jaar heb ik voor Trends een klein onderzoek gedaan naar de kostprijs van een effectenrekening, het (virtuele) dossier waarin de bank de effecten dropt die je koopt. Ze rekent dan wel geen bewaarkosten aan voor huisfondsen of gerelateerde fondsen, maar wel voor rechtstreekse aandelen en obligaties en voor fondsen uitgegeven door andere instellingen.

De tarieven lijken niet erg te verschillen... behalve het kostenplafond. Resultaat: eenzelfde portefeuille kostte bij Argenta, Beobank en KBC (net als bij online rekeningen) nul euro, bij Belfius 130 euro en bij Fortis en ING tot 644 euro. Wat een verschil, niet?

Dit is een specifiek geval, maar het principe blijft overeind: om een correct zicht te krijgen op de kosten, moet je de tarieven zorgvuldig uitvlooien, ja zelfs een kleine simulatie maken.