Guy Legrand voormalig hoofdredacteur van Cash! © FRANK BAHNMÜLLER

Als de ouderdom toeslaat

Hoe moeten we ons 2021 herinneren? Wellicht als het tweede en laatste jaar van de pandemie. Althans, dat hopen we! Ook de verwoestende overstromingen in Wallonië zullen met zekerheid in ons geheugen blijven hangen. Een tsunami waar hopelijk lessen uit getrokken worden: we moeten dringend herbekijken waar wij mensen ons kunnen vestigen in relatie tot de waterlopen. Zelfs in tijden van naar de ruimte racen en artificiële intelligentie moeten we voor ogen houden dat rivieren overstromen, steeds vaker zelfs.

Het probleem stelt zich overal. Een oud-collega, die in de buurt van Gent woont, vertelde me dat de lagergelegen grond achter haar tuin gemiddeld om de twee jaar overstroomt. Op een dag stelde ze tot haar ontsteltenis vast dat daar toch een verkaveling werd gebouwd. We worden ons gelukkig stilaan bewust van het probleem, zoals blijkt uit het overstromingsgebied dat wordt aangelegd op de linker Schelde-oever boven Antwerpen. Al moet het zwaarste – en duurste – werk nog komen.

Maar ook op een ander vlak, dat het nieuws niet haalde, kreeg 2021 een klap te verwerken: we zijn er niet jonger op geworden. Zo wees Philippe Ledent, econoom bij ING, erop dat de bevolkingsgroep die theoretisch gezien aan het werk is – 19 tot 64 jaar – voor het eerst licht is gekrompen. En deze situatie zal nog 30 jaar aanhouden. Dat zou op zich niet zo erg zijn mocht de productiviteit, of anders gezegd de efficiëntie van het werk, er voldoende op vooruitgegaan zijn om deze handicap te compenseren. Maar dat is jammer genoeg niet het geval. Zowat overal ter wereld daalt de productiviteitswinst. En in België ligt die bijzonder laag: +0,8% per jaar sinds 1990, tegenover +1,4% gemiddeld in de zogenaamd rijke landen, stelt een andere econoom, Ivan Van de Cloot van Itinera, vast.

Geef gerust het spaargeld uit dat je in 20-21 hebt opgebouwd!

Betekent dit dat na vele decennia van ononderbroken welvaart, ons land gedoemd is om in één generatie te verarmen? Laten we wel wezen: zo gesteld klinkt dit lichtelijk overdreven, maar ook niet helemaal fout. Vooral omdat de economische groei – de algemene welvaart dus – wordt afgeremd doordat vraag en aanbod op de arbeidsmarkt slecht op elkaar zijn afgestemd. Werkzoekenden blijken niet over de vaardigheden te beschikken voor het werk dat wordt aangeboden. Deze herfst waren er meer dan 300.000 werklozen in ons land, terwijl er meer dan 170.000 vacatures niet ingevuld raakten. Verrassend én dramatisch!

Net zoals in 2020, heeft de staat – bij ons en elders – ook dit jaar de rol op zich genomen de burger te beschermen, zowel financieel als op het vlak van gezondheid, ten koste van een explosief toegenomen staatsschuld. Meteen ook de reden waarom we de komende jaren geen (fiscale) cadeautjes moeten verwachten. Niet erg: de meerderheid van de burgers – maar helaas niet iedereen – zal zichzelf een cadeautje kunnen gunnen dankzij de enorme berg spaargeld die tijdens de pandemie noodgedwongen werd opgebouwd. Dus kop op, en doe jezelf niets tekort!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content