Allemaal broeders in het huis van Reinhilde Decleir

“Ze gebruikt theater om een stem te geven aan hen die niet gehoord worden”. Daarom kreeg Reinhilde Decleir (63) de Louis Paul Boonprijs voor haar werk bij Tutti Fratelli, het Antwerpse gezelschap dat theater maakt met kansarmen. Half juni voert het in de Bourla ‘Het temmen van de feeks’ van Shakespeare op.

Of ik al gegeten heb?, klinkt het bij de Fratelli’s wanneer ik voor de aanvang van de repetitie arriveer in hun gloednieuwe stek aan de Lange Gasthuisstraat, het voormalige Raamtheater. “Niemand gaat hier buiten zonder dat hij gegeten heeft”, roept de kok mij toe. Samen eten is een belangrijk moment. Want voor wie arm is, loert eenzaamheid vaak om de hoek. “Wij zijn één grote familie”, zegt Walter Canipel (58) die sinds begin dit jaar meespeelt. “We kunnen wel op mekaars kap zitten, maar als het erop aankomt, zijn we er voor mekaar”. “Ik kom voor de gezelligheid”, beaamt Henriette Lamote, met haar 76 de oudste speelster. Hard werken

Voor regisseur Reinhilde Decleir – ‘Nora’ in de tv-serie De Ronde en ‘moemoe’ in Van Vlees en bloed – gaat het om veel meer dan gezelligheid. De repetitie start dan ook stipt.

Decleir: “Er moet hier hard gewerkt worden. Ik hoor mij nog de allereerste keer zeggen: als jullie toneel willen spelen, dan gaan we dat aanpakken als professionelen. Ik streef naar goeie voorstellingen. En dat lukt, al moet ik veel geduld hebben. Het duurt vaak even voor ze geconcentreerd zijn. Maar dan zie ik soms mensen groeien. Al zijn er ook anderen die vertrekken omdat ze schrikken van de discipline.”

“Iedereen kan meedoen. Er zijn geen audities. Het initiatief kwam oorspronkelijk van het Antwerps Platform voor Generatie-armen. Zij hebben me acht jaar geleden gevraagd om mijn schouders onder dit project te zetten. Al horen onze mensen de term arm niet graag. Ze hebben hun trots. Soms voel ik mij compleet machteloos bij hun aangrijpen- de levensverhalen. Maar ik denk dat we hier iets goeds doen. We maken de mensen gelukkig en brengen hen geestelijke rijkdom bij. Wanneer ze hier zijn, voelen ze zich niet arm.”

Arm en rijk verenigen

“Het is mijn droom van Tutti Fratelli een gezelschap te maken waarin rijk en arm verenigd worden. Ik weet dat het utopisch is. Maar we heten niet voor niets Tutti Fratelli: Allemaal Broeders. Dat is ons doel. Daarom wilden we echt in het centrum van Antwerpen zitten, in een rijke buurt. En bij de inhuldiging hebben we onze buren uitgenodigd. Ik zou het fantastisch vinden als de bankier van hiernaast zou meespelen. Dan zou er pas een echte wisselwerking ontstaan.”

Het temmen van de feeks

“Rechtzitten!”, “Stilstaan”, klinkt het onverbiddelijk tijdens de repetitie. Decleir: “Ik vind het interessant deze armen een stuk te laten opvoeren dat zich afspeelt bij onwaarschijnlijk rijke mensen. Het is fijn hen het gedrag van de hoge burgerij aan te leren. En hen te doen inzien dat er bij diegenen die spreken over grote geldsommen alsof het pistolets zijn, ook veel ambras en vulgariteit heerst.”

Broer Jan

“Mijn broer is een grote fan. Soms sluipt hij stilletjes naar binnen tijdens de repetitie. Maar ze hebben hem altijd gezien. Dan hoef ik niets meer te zeggen, want dan steken ze allemaal een tandje bij. Hij vindt ze fantastisch spelen. Onze mensen zijn nu eenmaal zeer authentiek. Dat is hun kracht. Dat is wat ontroert.”

Het temmen van de feeks door Tutti Fratelli. Nog op 16, 17 en 18 juni in Bourla, Komedieplaats 18, Antwerpen. Tickets: a 10. Info: % 03 224 88 44 en www.toneelhuis.be

Ann Heylens