Zo verhoog je de kans op slagen van je eerste afspraakje

Het is zover! Vanavond gaat het gebeuren! Met vlinders in je buik - of zijn het de zenuwen? - ga je op weg naar je afspraak met de man of vrouw die je op het internet hebt ontmoet. Online leek het te klikken: jullie hebben dezelfde interesses, op foto ziet je date er goed uit, en jullie hebben altijd goed kunnen praten. En toch: of je date een succes wordt, hangt af van die eerste echte ontmoeting, van die eerste paar seconden eigenlijk."Wanneer je iemand voor het eerst ontmoet, heb je aan tien tot twintig seconden genoeg om je een oordeel van de andere te vormen. En vice versa", weet André Jacques, gedragspsycholoog en coach gespecialiseerd in niet-verbale communicatie. "Dat doe je onbewust, het is onvermijdelijk. En het is net die eerste indruk die blijft hangen. Nadien kan je die indruk wel trachten te objectiveren, maar je kan hem onmogelijk nog uitwissen." In werkelijkheid zou het allemaal zelfs nóg sneller gaan: onderzoek van de Princeton universiteit uit 2006 toont aan dat we een gezicht maar een tiende van een seconde hoeven te bekijken om in te schatten of het om een betrouwbaar, aantrekkelijk, sympathiek of agressief iemand gaat. De seconden die daarop volgen kunnen je oordeel bevestigen of nuanceren, maar nooit meer helemaal teniet doen.Waarom we zo snel en categorisch oordelen, terwijl de persoon tegenover ons nog maar amper zijn/haar mond heeft opengedaan? "Dat heeft te maken met ons overlevingsinstinct en ons vermogen om snel gevaar te detecteren", legt André Jacques uit. "Op dat moment neemt je reptielenbrein het over. En dat kent geen nuances, 't is zwart of 't is wit. Je brein moet zo snel mogelijk zien uit te maken of de ander al dan niet een gevaar vormt, of het om een vijand dan wel om een vriend gaat." Of een mogelijke sekspartner. Om dat oordeel te vellen, analyseert je onderbewuste een heleboel parameters. "Bijna alles is een kwestie van niet-verbale communicatie en vooral van visuele prikkels. Je lichaam en je gezicht geven heel veel informatie prijs, emoties die je onmogelijk kan verstoppen. Vandaar dat professionele pokerspelers vaak een kap en een zonnebril dragen, zodat je niet kan zien of ze bang zijn of bluffen!"Maar er is niet alleen de lichaamstaal. Ook de stem is van belang. Je brein zal de intonatie, het timbre van die stem analyseren. "Een begroeting op een joviale toon kan bepalend zijn voor het vervolg van het gesprek. De inhoud doet er uiteindelijk niet zoveel toe. Als men je achteraf vraagt hoe je ontmoeting is verlopen, zal je je de ander trouwens eerst visueel voor de geest halen en zeggen dat hij/zij er vriendelijk, schuchter, te zelfzeker of arrogant uitzag, maar niet wat hij/zij te vertellen had."Tijdens dit eerste contact werkt je onderbewuste een ritueel af volgens een welbepaalde code. Eerst zoekt je blik naar een welkomstmimiek. Een glimlach is uiteraard het belangrijkste positieve signaal, op voorwaarde dat die oprecht is. "Dat glimlachen gaat niet altijd vanzelf: soms ben je zo gespannen of onder de indruk dat je er niet in slaagt om te glimlachen. Gelukkig is er nog een ander onbewust verwelkomingssignaal: de wenkbrauwen optrekken." Dit gebaar vind je terug in alle menselijke beschavingen, met overal dezelfde betekenis: een vriendschappelijke begroeting op afstand.Daarna volgt het oogcontact, het onontbeerlijke opstapje naar elk gesprek. Pas daarna glijdt de blik af naar de rest van het lichaam. En dat gebeurt niet altijd even discreet: mannen zijn geneigd naar borsten en billen te kijken. Moet dat een alarmbelletje doen rinkelen, gaat het om een viespeuk? Niet noodzakelijk: het is een typische mannenreflex. "Ook vrouwen kijken naar het lichaam van de ander, maar daar waar mannen observeren via opeenvolgende gerichte blikken, heeft dat observeren bij vrouwen meer weg van een total bodyscan: hun blik glijdt voortdurend van boven naar beneden en weer terug."Op dat moment analyseert je brein de houding, de gestalte en tal van details, zoals het kapsel, de kleding enz. "Je brein zal daar conclusies uit trekken op basis van je eigen levensverhaal, dus sowieso subjectief: afhankelijk van wat je hebt meegemaakt, je opvoeding, taxeer je iemand met een buikje als een bon vivant of als iemand die zich niet verzorgt. Dat verklaart ook waarom iemand je niet aanstaat, terwijl een kennis net vindt dat die persoon perfect bij je past." Pas dan volgt het eerste echte contact - een zoen, een handdruk - en komen de eerste woorden. En ook dan is de manier waarop je date je aanraakt of praat veelzeggend.Eenmaal dit achter de rug, is voor je onderbewuste de kous af: de eerste indruk ligt vast. Deze niet-verbale analyse mag dan al instinctief en automatisch verlopen, toch is het interessant om je er bewust van te worden: door je lichaamstaal te beheersen en ze te kunnen ontcijferen, heb je alle troeven in huis om een optimale eerste indruk te maken en kom je tegelijk veel over de ander te weten. Vooral omdat jullie tijdens de eerste ontmoeting nog veel andere signalen naar mekaar zullen uitsturen. "Kleine aanwijzingen die op zich misschien niet zoveel te betekenen hebben, maar die, als je ze allemaal optelt en als ze allemaal dezelfde richting uitgaan, toch een goed beeld geven van de persoonlijkheid waarmee je te maken hebt!"