In haar lange, wijde jurk van kokette zestiger zweeft ze als een verschijning over het zand. Elke morgen wanneer ik in die kleine Normandische badplaats aan de opaalblauwe kust over het strand croissants en stokbrood ga halen, zie ik haar wel een of andere voorbijganger aanspreken, zoals ze dat eerder ook bij mij deed: "Welke dag zijn we vandaag?" Ze geeft niet de indruk dat ze gedesoriënteerd is, al weet je natuurlijk nooit. Misschien wil ze gewoon een praatje slaan of contact leggen, hoe vluchtig ook.

We moeten leven in het heden! Het heden van welk jaar?

"Welk jaar zijn we?" Dát is de vraag waarmee ík worstel. Want al ben ik nog volop aan het nagenieten van mijn vakantieherinneringen 2017, toch ben ik al verwoed op zoek naar een adresje voor juli 2018. De marktwerking maakt het immers bijzonder moeilijk - ik spreek uit ervaring - om een comfortabele, mooi gemeubelde en goed gelegen vakantiewoning te huren, als je je zoektocht niet aanvat zodra je uit vakantie terug bent. Tenminste, als je je niet donkerblauw wilt betalen (de wisselwerking tussen vraag en aanbod gebiedt me vandaag de lat op lichtblauw te leggen). Hoe mijn leven er volgend jaar zal uitzien? Ik heb er niet het minste idee van, maar ik heb wel een vakantiehuis gevonden waar we voluit zullen kunnen genieten van die lekkere lokale oesters met lichte hazelnotensmaak, een vakantiehuis dat ik nu meteen ga boeken. De herinneringen aan gisteren zijn nog niet verteerd of ik proef al met volle teugen van wat de volgende zomer zal bieden.

Hoe mijn leven er volgend jaar uitziet? Geen idee. Maar mijn vakantie die ligt vast!

Wintersportfanaten zullen zich hier vast in herkennen. Zij waren gewend om hun skivakantie in september te boeken, maar zien zich onder druk van vraag en aanbod vandaag genoodzaakt om dat al in juli te doen. En dus pakken touroperators die hen willen lokken met doorslaggevende kortingen uit... vanaf de maand april. En zo wordt een last minute, een first minute! Net zoals bij aanvang van het schooljaar de Halloweengadgets in de winkels opduiken naast schriften en balpennen. En kerstballen en slingers nog voor Sinterklaas de rekken vullen. En de Sint himself, ... enz. Om te rotten als je - zoals 20% van de volwassenen in het westen - aan uitstelgedrag lijdt.

En wat schrijven specialisten die begaan zijn met ons welzijn intussen unaniem voor aan wie hunkert naar meer harmonie in het leven? Dat we moeten leven in het heden. Kan het misschien wat nauwkeuriger, dokter: het heden van welk jaar?

In haar lange, wijde jurk van kokette zestiger zweeft ze als een verschijning over het zand. Elke morgen wanneer ik in die kleine Normandische badplaats aan de opaalblauwe kust over het strand croissants en stokbrood ga halen, zie ik haar wel een of andere voorbijganger aanspreken, zoals ze dat eerder ook bij mij deed: "Welke dag zijn we vandaag?" Ze geeft niet de indruk dat ze gedesoriënteerd is, al weet je natuurlijk nooit. Misschien wil ze gewoon een praatje slaan of contact leggen, hoe vluchtig ook."Welk jaar zijn we?" Dát is de vraag waarmee ík worstel. Want al ben ik nog volop aan het nagenieten van mijn vakantieherinneringen 2017, toch ben ik al verwoed op zoek naar een adresje voor juli 2018. De marktwerking maakt het immers bijzonder moeilijk - ik spreek uit ervaring - om een comfortabele, mooi gemeubelde en goed gelegen vakantiewoning te huren, als je je zoektocht niet aanvat zodra je uit vakantie terug bent. Tenminste, als je je niet donkerblauw wilt betalen (de wisselwerking tussen vraag en aanbod gebiedt me vandaag de lat op lichtblauw te leggen). Hoe mijn leven er volgend jaar zal uitzien? Ik heb er niet het minste idee van, maar ik heb wel een vakantiehuis gevonden waar we voluit zullen kunnen genieten van die lekkere lokale oesters met lichte hazelnotensmaak, een vakantiehuis dat ik nu meteen ga boeken. De herinneringen aan gisteren zijn nog niet verteerd of ik proef al met volle teugen van wat de volgende zomer zal bieden.Wintersportfanaten zullen zich hier vast in herkennen. Zij waren gewend om hun skivakantie in september te boeken, maar zien zich onder druk van vraag en aanbod vandaag genoodzaakt om dat al in juli te doen. En dus pakken touroperators die hen willen lokken met doorslaggevende kortingen uit... vanaf de maand april. En zo wordt een last minute, een first minute! Net zoals bij aanvang van het schooljaar de Halloweengadgets in de winkels opduiken naast schriften en balpennen. En kerstballen en slingers nog voor Sinterklaas de rekken vullen. En de Sint himself, ... enz. Om te rotten als je - zoals 20% van de volwassenen in het westen - aan uitstelgedrag lijdt.En wat schrijven specialisten die begaan zijn met ons welzijn intussen unaniem voor aan wie hunkert naar meer harmonie in het leven? Dat we moeten leven in het heden. Kan het misschien wat nauwkeuriger, dokter: het heden van welk jaar?