Plus Magazine & het coronavirus: achter de schermen
Als alles goed gaat, ligt sinds vanochtend het aprilnummer van Plus Magazine in de winkelrekken en bij de abonnees in de bus. En staat het nummer uiteraard ook online, op deze website. Met, zoals steeds, artikels die informeren, inspireren, soms met een knipoog, en altijd trouw op post. Maar wel nog in een stijl die dateert uit een andere tijd, die van voor het coronavirus (in ons land). Een blik achter de schermen.
Nu vliegtuigen hun vleugels dichtklappen, landen hun grenzen sluiten, en in een andere stad verblijven het risico inhoudt dat je er niet meer weg kan, kon de jetlag met onze titel over vliegschaamte op de cover, toen het klimaat nog onze grootste bekommernis was en niet het coronavirus, niet groter zijn. En de regels vandaag, zijn wellicht niet meer die van morgen. Onze restaurantpagina, cultuuragenda, de evenementen waarvoor we jullie warm maken, en ook die welke we zelf voor jullie organiseren... Dat alles valt met een grote plof in het water! Weggevaagd door de pandemie en door de terechte maatregelen die de overheid neemt om ze zo efficiënt mogelijk uit te roeien.
Maar waarom lopen we bij Plus Magazine dan zo achter, zal je je afvragen?
Ik neem je mee op een tocht door onze interne keuken, die van een maandblad. In tegenstelling tot de kranten, die elke avond een nieuwe deadline hebben, stomen wij continu artikels klaar. Doorlopend werken we die artikels af, worden ze gelay-out en krijgen ze een goed voor druk. Bij een onverwachte gebeurtenis – een wetswijziging, de actualiteit die andere prioriteiten legt – kunnen we altijd ingrijpen, een artikel wijzigen of het vervangen. En dat tot de dag dat alles af moet zijn, ja zelfs tot de dag dat we in druk gaan. Maar tussen het moment dat de drukpers start met drukken en het moment dat je het magazine krijgt, liggen algauw twee weken. Twee weken waarin alles kan gebeuren... Zoals het coronavirus, dat eerst andere trof en nu dus ook ons.
Gelukkig heeft Plus Magazine ook een website, plusmagazine.be, die complementair is aan het magazine, en ons toelaat de actualiteit op de voet te volgen. En dat is, in de huidige situatie, onmisbaar.
Een vreemd gevoel
Terwijl ik dit hier schrijf, bekruipt me een vreemd gevoel. De pc van het werk staat op de tafel in mijn living; ik drink thee uit de vergulde mug met witte sterren, die me nauw aan het hart ligt. Wanneer ik van mijn scherm opkijk, zie ik de stad in slow motion voorbijtrekken, het groen dat hier en daar de kop op steekt – althans tussen mijn terrastegels -, enkele joggers het park doorrennen. Maar het geluid van buiten dringt amper door. Ik voel me tegelijk vrij en beklemd. Het is zaterdag en ik werk aan dit artikel dat donderdag verschijnt, terwijl de was en wat ik die dag nog moet doen erbij inschieten. Maar ik ben gerustgesteld, ik ben ruim op tijd, bang als ik ben om ziek te worden en er niet meer aan werken toe te komen. Wie angstig is, is meestal vooruitziend en goed georganiseerd...
Al onze gedachten en onze dank...
Onze gedachten gaan uiteraard uit naar de mensen die getroffen zijn, de zieken, hun helpers, maar ook al die mensen die zich met hart en ziel inzetten om onafgebroken mensen te verzorgen die dat nodig hebben... We denken ook aan de zelfstandigen die zwaar getroffen zijn... En zoveel anderen die het nu moeilijk hebben om hun leven in goede banen te leiden...
Ik wil ook van dit moment en deze ruimte gebruik maken om het team van Plus Magazine te bedanken, dat er altijd vol enthousiasme voor zorgt dat, ondanks de omstandigheden, ons magazine niets aan kwaliteit inboet. Bedankt vooral aan de journalisten die, thermometer onder de oksel en de doos met zakdoeken en paracetamol bij de hand, me hun medisch attest sturen, samen met een vriendelijk woordje: ‘Maar ik blijf intussen wel schrijven, hoor!’
Gezien de huidige omstandigheden zal de Clubnieuwsbrief die nu vrijdag 20 maart voorzien was uitzonderlijk verschoven worden naar een latere tijdstip.
We volgen nauw het advies van de federale regering op en de verdere ontwikkeling van de actuele situatie en hopen u snel weer te kunnen verwelkomen op de lezersacties en lezersreizen van Plus Magazine.
Hoe ervaar jij deze situatie? Vertel het ons!
We hebben een aantal vragen voor je klaar, maar elke andere bedenking is eveneens meer dan welkom.
– Je kleinkinderen. De pers hamerde de voorbije dagen sterk op het feit dat kleinkinderen de besmetting doorgeven en het dus beter is dat grootouders hen niet opvangen. Een argument dat er trouwens mee voor gezorgd heeft dat de scholen de lessen hebben gestaakt. Maar hoe gaan jij daar mee om, zeker als je vaststelt dat je kinderen moeilijk opvang vinden?
– Je bejaarde ouders. Of andere mensen op leeftijd waar je voor zorgt of bezorgd over bent. Hoe gaan jij om met het feit dat je hen thuis blijft bijstaan, maar ook angst hebt om hen, buiten je wil om, te besmetten? En wat doe je als je zelf het huis niet uit kan? Hoe krik je het moreel van je ouders op die in een woon-zorgcentrum verblijven en dus lange tijd geen contact mogen hebben? Welke tips hebt je om hun eenzaamheid te doorbreken?
– Je job. Kan je nog werken? Of heb je alle activiteiten moeten staken? Als je thuis mag werken, hoe gaat dat dan praktisch?
– En wat als je verplicht thuis moet blijven, het huis niet uit mag? Al je ideeën voor wie het niet ziet zitten om twee weken lang vanuit zijn luie zetel enkel series te kijken, zijn welkom!
– Wat denken je dat deze crisis in de toekomst zal veranderen? Welke sporen zal ze nalaten? Zullen we andere gewoonten hebben aangekweekt? Welke lessen moeten we hieruit trekken, welke positieve zaken moeten we onthouden?