Foto’s die blijven

De godganse dag, en nog veel langer als het even kan, nemen we foto’s. Met onze smartphone, tablet en soms zelfs met een fototoestel. Foto’s van onszelf, van anderen, van om het even wat.

We werken ze wat bij, kwestie van er goed uit te zien. We klikken onze rimpels weg. Fotoshoppen onszelf vijf kilo lichter. En brengen een layer aan om er Californisch bruin uit te zien. We posten ze snel snel op Facebook, Instagram en alles wat ons in deze wereld een gezicht geeft. De rest slaan we op in onze computer. Geen tijd om te sorteren, want er dienen zich alweer andere foto’s aan. Klik! Klik! Geweldig, die digitale foto’s: je drukt af alsof het een machinegeweer is. Het kost niets.

Onlangs protesteerde het ‘model’ dat ik fotografeerde. “Je doet er uren over voor je afdrukt!” Ik kadreer. Ik verwijder een rondslingerend papiertje. Ik wacht tot een voorbij- ganger uit beeld is. Ik maak weinig foto’s. Net zoals vroeger. En ik gooi er evenveel weer weg, onmiddellijk of nog dezelfde avond. Lelijke foto’s bewaren is nergens goed voor! Je bekijkt ze toch niet meer. En de mooie verdrinken tussen de rest, daar heb je ook niets aan.

Digitale foto’s bieden enorm veel mogelijkheden maar zorgen ook voor een immens probleem: we staan er niet meer bij stil. Zo vertelde een vriendin van me dat ze ontelbare foto’s van haar kleinzoon heeft, maar geen enkele die ze zou willen inkaderen. En dat terwijl ze destijds zulke mooie portretten van haar kinderen heeft gemaakt.

Nee, het was vroeger niet beter. Maar het maakt wel duidelijk waarom beroepsfotografen weer in zijn. Ze worden weer gevraagd om huwelijken, geboortes en familiereünies vast te leggen. We poseren weer mooi uitgedost en opgemaakt (met poeder voor de heren) in de studio, voor de spotlights en de scherpe blik van een vakman. Zelfs wie altijd al dacht dat hij of zij niet fotogeniek is, raakt overtuigd van het tegendeel. Ontdekt soms zijn of haar ware gelaat, mooi toch.

Een foto schept ook een band. Het is een mooi cadeau om aan een fotograaf te vragen de familie te vereeuwigen ter gelegenheid van een feestelijk moment zoals Kerstmis, als we allemaal samen zijn. Het is een geschenk voor wie op de foto staat. Maar ook voor de volgende generaties, die er hun roots op terugvinden. Wat er met al die USB-sticks en harde schijven zal gebeuren, weet niemand. Maar dat die afdrukken op fotopapier een blijvend plekje veroveren in de familiearchieven, dat staat vast. Prettig kerstfeest, iedereen!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content