De Week van de Friet
Deze week (26 november-2 december) loopt de jaarlijkse Week van de Friet. En die wil dit jaar bewijzen dat frieten van de frituur onweerstaanbaar zijn
Op de zender Eén zijn deze week grappige “boodschappen van algemeen nut” te zien. We zien telkens een hand met een puntzak friet mét mayonaise. Die hand mengt zich tussen journalisten en cameramensen die op politici, een topsporter, een BV of een internationale artiest wachten. Ze vraagt aan de politicus of de bekende medemens of hij/zij een frietje van de frituur wil. En dan is het afwachten: gaan de Joëlle Milquets en Sven Nysen van deze wereld kunnen weerstaan of niet?
Met deze stunt wil de promotiedienst VLAM bewijzen dat frietjes van Belgische frituren onweerstaanbaar zijn. Op de website www.weekvandefriet.be kunnen we trouwens zelf een test doen: we zien filmpjes waarbij een pakje friet wordt voorgeschoteld aan mensen in bijzondere situaties. Iemand die in een station holt om zijn trein te halen, een instructeur die een rijexamen aan het afnemen is, een klimmer op een klimmuur, vriendinnen aan tafel in een pastarestaurant. U moet dan raden of de betrokkene ja of neen zal zeggen. Het resultaat kunt u zeker al raden: niemand zegt neen.
Wat is het geheim?
De Belgische friettraditie en frietbakkunst hebben terecht een wereldwijde faam. Je moet maar eens een buil slappe “patat” in Nederland (mét zoete mayonaise) of keiharde (fish and) chips in Engeland eten om te beseffen hoe goed we in dit land af zijn.
Maar zijn de frieten van onze frituren daarom beter dan de frieten die we thuis zelf maken van rauwe aardappelen? Daarover zijn al oeverloze discussies gevoerd. Nogal wat mensen ervaren de frituurfrieten inderdaad als lekkerder en krokanter. Dat kan puur psychologisch zijn. De sfeer van een frituur, de lekkere geuren en de snacks doen ons hier gemakkelijk watertanden.
Toch is de reden wellicht eerder “technisch” van aard.
Heel wat frituren bakken in vaste vetten (vele zijn nu van rundvet op kokosvet overgeschakeld). Door hun grotere omzet werken ze met relatief “versere” aardappelen. Het belangrijkste geheim schuilt echter in het feit dat een goede friturist de aardappelreepjes voorbakt wanneer hij zijn dienst start en daarna laat afkoelen. Wanneer hij de voorgebakken en goed afgekoelde frieten dan in een hete frituur dompelt, zullen de aardappelreepjes heel snel dichtschroeien. Hierdoor worden ze knapperig aan de buitenkant en blijven ze zacht binnenin.
Met andere woorden: het kan volstaan dat u thuis de frietjes een uur of twee vóór de maaltijd voorbakt en daarna laat afkoelen, om hetzelfde smaakeffect te krijgen. Maar laat dit u vooral niet weerhouden deze week te genieten van de frietjes van uw favoriet frietkot...