Bewust mama van twee generaties

Uw eerste kind kreeg u op uw 18de, uw tweede of derde kind op uw 38ste. Hoe voelde dat aan? En wat denken uw kinderen over dat grote leeftijdsverschil? Plus Magazine sprak met moeders én volwassen kinderen.

Er kunnen vele redenen zijn om na 8, 15 of 20 jaar opnieuw moeder (of vader) te willen worden. Geert Borms, klinisch psycholoog bij de groepspraktijk Eniti, noemt er een aantal op: “Het nieuwe kind kan een ongelukje zijn dat uiteindelijk toch met veel liefde ontvangen wordt. Vaker zie ik echter de situatie waarin er na een tweede kind een kloof van tien jaar of méér valt. In die tijd werken de ouders intensief aan hun carrière. En dan ineens nemen ze toch een derde kind. Als kers op de taart. Het koppel (en vooral de moeder) heeft dan het gevoel van nog één keer een kind, nu het nog kan! De grootste leeftijdsverschillen komen voor in nieuw samengestelde gezinnen. Hier vormt het kind voor het koppel een krachtige bevestiging – voor zichzelf en voor de buitenwereld – van hun liefdesband en van de stabiliteit van hun relatie. Maar eigenlijk heeft de reden voor een later kind weinig belang, zolang de ouders er maar heel bewust voor kiezen en daarbij voor een warm nest zorgen.”

Zoveel jaar later opnieuw een jong kind hebben, kan een verrijking betekenen voor het hele gezin. “Ik herinner me nog het jaar 1991”, zegt Jacqueline Versele. “Max, onze jongste, was toen zeven jaar. Op een dag kwam hij thuis met het nieuws dat een schoolkameraadje een gameboy had gekregen en dat hij er toch zo graag ook eentje wilde. Een wat? Wij hoorden het in Keulen donderen. En ook zijn zus, die tien jaar ouder was dan hij, had nog nooit van een gameboy gehoord. Dankzij hem heeft ons gezin dus kennisgemaakt met de wereld van de computerspelletjes.”

Hoe verrijkend leeftijdsverschillen in een gezin ook kunnen uitpakken, de medaille heeft een keerzijde. Zo zijn verschillen in de manier van opvoeden onvermijdelijk en van alle tijden. “Opvoeding is altijd een wisselwerking”, zegt Geert Borms. “De oudste wordt als eerste geconfronteerd met de grenzen die de ouders stellen, maar in de loop van de jaren groeien de ouders (én hun grenzen) mee. Ouders worden evengoed door hun kinderen opgevoed als omgekeerd. Een later kind neemt mee wat de oudsten hebben voorbereid, maar brengt tegelijk nieuwe ontwikkelingen uit de samenleving in huis.”

De vijf vuistregels voor late ouders

Doe zo gewoon mogelijk. Maak van het jongste kind geen verwend nest, maar wees er ook niet te streng voor. Dat laatste zie je soms wanneer ouders absoluut de indruk willen vermijden dat ze hun benjamin verwennen.

Praat met uw oudere kinderen over hun gevoelens ten aanzien van de nieuwkomer. Wat verwachten ze van u en van hun nieuwe broertje of zusje?

Wees vooral altijd eerlijk. Het nieuwe kind is uw keuze, maar het zal onvermijdelijk ook een rol gaan spelen in het leven van uw andere kinderen. Ga hun vragen of opmerkingen dus nooit uit de weg.

Vraag uw oudste kind(eren) om over hun kindertijd te vertellen aan de jongste broer of zus. Dit geeft hun waarde aan, want zij hebben de familiege-schiedenis langer meegemaakt.

Familiegebeurtenissen zijn kansen om bruggen te slaan. Het is een mooi gebaar wanneer de jongste peter of meter wordt van het eerste kind van de oudste. Ook de bruiloft van een broer of zus of het overlijden van een grootouder zijn gelegenheden om dichter bijeen te komen.

Boomhut of iPod?

Wat vinden de – intussen volwassen – kinderen van hun onderlinge leeftijdsverschil? Maxime (18) en Benoît (36), de zoons van Viviane (hun getuigenis leest u op p. 31) zijn scherp in hun oordeel. “We verwijten onze moeder niets, integendeel, zij is meer een toffe vriendin dan een moeder. Maar als we zelf kinderen krijgen, willen we het leeftijdsverschil klein houden. De kameraadschap van twee broers die samen kattenkwaad uitsteken, voetballen en uitgaan, dat hebben we gemist.”

“Zodra het verschil tussen kinderen zes jaar bedraagt, wordt de kloof te groot voor echte samenhorigheid in de kinder- en adolescentiejaren”, verklaart onze psycholoog. “Dat kan veranderen als ze volwassen worden. Dan beginnen de verschillen te vervlakken. Voor jaloersheid vanwege de oudere kinderen is er weinig gevaar als álle kinderen het gevoel hebben dat hun ouders ze gegeven hebben wat ze konden geven. De oudste zal ook inzien dat de jongste niet altijd voordelen heeft. Toen hij kind was, waren zijn ouders jong en de grootouders dynamisch. Vaders van 50 bouwen meestal geen boomhut meer, zij kopen een iPod. Moeders van 45 gaan liever niet meer met de kleuterklas naar Plopsaland. En de opa’s en oma’s zijn er misschien niet allemaal meer.”

“Help, mijn moeder is zwanger”

Je bent 15 en de jongste thuis, en plots zegt je moeder dat je een broertje of zusje gaat krijgen. De schok: mijn moeder is een seksueel wezen.

Die schok valt uiteindelijk nog wel mee, meent Geert Borms. “Kinderen leven vandaag in een seksueel zeer open samenleving. De schok kan wel iets harder zijn bij een kind in volle puberteit. Dat is volop bezig zijn eigen seksualiteit te ontdekken. Kinderen hebben er door de band weinig behoefte aan dat hun ouders met hen open en bloot over seks praten. Wel moeten ze weten dat ze altijd bij hun ouders terechtkunnen als ze vragen over seksualiteit hebben.”

In nieuw samengestelde gezinnen durft een zwangerschap soms wel voor moeilijkheden te zorgen. Een puberend kind dat een vechtrelatie met zijn stiefvader heeft, durft zich nog opstandiger te gedragen. “Geduld oefenen is dan de beste houding”, raadt Geert Borms nog aan. “Vaak draait de rebelse puber helemaal bij zodra het kind geboren is. Belangrijk is, dat je als ouder je puber hierin een rol en erkenning geeft.”

Een groot leeftijdsverschil houdt je jong

Ik ben twee keer gehuwd geweest”, zegt Viviane Burton (55) uit Grâce-Hollogne, moeder van Benoît (36 – rechts) en Maxime (18). “Benoît heb ik gekregen toen ik pas negentien was. Hij was nog geen vijf toen zijn vader ons verliet. Twee jaar later heb ik de vader van Maxime leren kennen. We zijn samen gestart met een rusthuis en die periode was te hectisch om aan een kind te denken. Pas na tien jaar hebben we bewust voor een liefdeskind gekozen. Helaas is ook mijn tweede huwelijk een jaar na de geboorte stukgelopen. Toen Maxime geboren werd, was ik 37. Ik kon dus nog alle kanten uit met mijn leven. Ik heb Maxime misschien meer qualitytime kunnen bieden, maar ik heb ze allebei altijd evenveel liefde gegeven. Ik zal ook veel langer van mijn kinderen genoten hebben dan moeders met kinderen met een klein leeftijdsverschil. Ik leer van Maxime de nieuwste computergames, terwijl hij dol is op mijn collectie Ray Charlesplaten.”

Benoît is niet jaloers op zijn jongere broer. “Maxime heeft onze toffe opa nooit meegemaakt, ik wel! Die stond altijd klaar, hij haalde me af van school en kwam naar me kijken wanneer ik tennis of voetbal speelde.”

Maxime: “Door onze situatie is onze moeder altijd tegelijk een moeder en een vriendin geweest. Dat bindt Benoît en mij voor de rest van ons leven. Maar het echte broers-onder-elkaargevoel heb ik moeten missen.

Partner Content