In bijna alle Belgische gemeenten zijn alleenwonende mensen de grootste groep geworden. Het gezin met kinderen wordt een minderheid. Vooral 65-plussers wonen almaar vaker alleen. Dat blijkt uit een analyse van De Tijd op basis van demografische gegevens van Statbel.
Bijna 36 procent van de meer dan 5 miljoen huishoudens in ons land bestaat uit één persoon, een vijfde meer dan dertig jaar geleden. In meer dan 90 procent van de steden en gemeenten zijn alleenwonenden het vaakst voorkomend type gezin. Dat is tien keer meer dan begin jaren negentig. Volgens prognoses van het Planbureau tekenen alleenwonenden tegen 2070 voor ruim vier op de tien huishoudens in ons land.
Vooral het aandeel van gehuwde koppels met inwonende kinderen dunt uit. Minder dan 30 procent van alle huishoudens vandaag bestaat uit gehuwde of ongehuwde koppels met kinderen.
Het Planbureau verwacht dat alleenwonenden in 2070 goed zijn voor 41 procent van de huishoudens. Nog maar 12 procent van de huishoudens in 2070 zou bestaan uit gehuwde koppels met inwonende kinderen, 10 procent uit ongehuwde koppels met kinderen.
Vergrijzing
De belangrijkste verklaring voor de sterke stijging van het aantal alleenwonenden is emancipatie en vergrijzing. De Tijd citeert gezinssocioloog Dimitri Mortelmans (UAntwerpen): “Dat heeft te maken met de hogere levensverwachting, maar het hangt ook samen met de expliciete wens van veel mensen om langer zelfstandig te blijven.” We zien dat veel ouderen die hun partner overleven nog jaren alleen blijven wonen.
