Ziekenfondsbijdrage is nu verplicht

Vanaf dit jaar is iedereen verplicht om bijdragen te betalen voor de ziekenfondsverzekering, tot nu toe beter bekend als de ‘aanvullende verzekering’.

De situatie zoals ze was

Binnen de ziekteverzekering bestonden drie luiken:

1. De verplichte verzekering (VP): die zorgt voor de terugbetaling van verstrekkingen van geneeskundige zorgen: de honoraria van artsen, tandartsen, kinesisten, geneesmiddelen, bepaalde hospitalisatiekosten. De terugbetaalde bedragen zijn in elk ziekenfonds hetzelfde.

Het is ook deze VP, die gebaseerd is op het solidariteitsprincipe, die de betaling mogelijk maakt van uitkeringen in geval van arbeidsongeschiktheid of ziekte.

De financiering van de VP gebeurt door de sociale bijdragen van werkgevers en werknemers.

Om in orde te zijn met de VP moet u aangesloten zijn bij een ziekenfonds of bij de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering.

2. De aanvullende verzekering (AV): dekt voordelen en diensten die niet worden aangeboden in de verplichte verzekering. Enkele voorbeelden: uitleendienst voor krukken, een ziekenhuisbed, niet-dringend vervoer per ziekenwagen, geboortepremie, tussenkomst in sportkampen enz.

De producten van de AV verschillen van ziekenfonds tot ziekenfonds, net als de bedragen bij tussenkomst en de tarieven die betaald moeten worden om aan te sluiten bij deze aanvullende verzekering. Sommige ziekenfondsen bieden verschillende tarieven in functie van de leeftijd, passen een gezinstarief toe of rekenen andere bedragen aan voor loontrekkenden dan voor zelfstandigen.

De meeste ziekenfondsen verplichten hun leden om aan te sluiten bij de aanvullende verzekering, maar dat was niet altijd het geval.

Het is vooral dit onderdeel van de ziekteverzekering dat grondig gewijzigd is sinds 1 januari van dit jaar.

3. De facultatieve verzekering (FV): de ziekenfondsen konden tot eind 2011 ook facultatieve verzekeringen aanbieden bijvoorbeeld voor hospitalisatie, tandverzorging,... Voor deze verzekeringen, die de leden vrij onderschrijven, gelden bepaalde aansluitingsvoorwaarden (bijv. leeftijdsbeperking, uitsluiting van bepaalde aandoeningen...).

Wat verandert er?

Op het vlak van de aanvullende verzekering

• De term ‘aanvullende verzekering’ verdwijnt en wordt vervangen door ‘aanvullende diensten en activiteiten’.
• De bijdrage voor deze diensten en activiteiten wordt verplicht voor alle leden.
• Elk ziekenfonds mag zelf het bedrag van deze ziekenfondsbijdrage vrij bepalen, maar het moet wel hetzelfde zijn voor alle leden. Gezinstarieven en dergelijke zijn dus niet meer mogelijk. De bijdrage op jaarbasis kan van ziekenfonds tot ziekenfonds variëren van 30 tot 250 euro.
• Elk ziekenfonds bepaalt zelf voor welke diensten en verrichtingen zij een tussenkomst bieden of welke diensten zij organiseren. De Controledienst van de Ziekenfondsen (CDZ) moet er echter op toezien dat al deze verrichtingen of diensten aan 11 criteria voldoen, die bij wet zijn vastgesteld.
• Alle aangesloten leden hebben recht op dezelfde diensten. De enige uitzondering hierop zijn terugbetalingen voor een bepaalde categorie op basis van objectieve criteria zoals bijv. terugbetaling van het vaccin tegen baarmoederhalskanker. Mensen met een RVV- of een OMNIO-statuut kunnen wel een grotere vergoeding krijgen.
• Het ziekenfonds moet elke aangeslotene die zijn ziekenfondsbijdrage heeft betaald, aanvaarden. Uitsluiting op basis van bijv. leeftijd of een vooraf bestaande aandoening zijn verboden. Ziekenfondsen mogen voor deze diensten en verrichtingen ook geen medische vragenlijst meer voorleggen.
• Wanneer een verzekerde van ziekenfonds verandert, mag zijn nieuwe ziekenfonds geen wachttijd opleggen voor deze diensten en verrichtingen.

Op het vlak van de facultatieve verzekering

De facultatieve verzekeringen die de ziekenfondsen aanbieden zullen voortaan niet meer door de ziekenfondsen zelf worden beheerd, maar door een verzekeringsmaatschappij van onderlinge bijstand (VMOB), die de ziekenfondsen hebben moeten oprichten of waarbij ze zich hebben moeten aansluiten.

Deze verzekeringsmaatschappijen van onderlinge bijstand zullen iets dichter aanleunen bij de normale verzekeringsmaatschappijen, maar er zullen toch een aantal belangrijke verschillen blijven bestaan:

• zo zullen de VMOB onder de controle vallen van de Controledienst van de Ziekenfondsen en niet van de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten van de Nationale Bank,
• mogen de VMOB zich niet tot de volledige markt richten maar enkel tot de leden van het ziekenfonds waarmee ze verbonden is,
• mogen ze hun verzekeringen enkel via het eigen ziekenfondsnetwerk aanbieden,
• mogen ze enkel verzekeringen aanbieden die betreking hebben op gezondheidsdiensten (tak 2 van de verzekeringen) en bijstand (tak 18 van de verzekeringen).