Zeewier: niet populair, wel dagelijks op je bord

Al sinds het begin van de jaren 1990 wordt zeewier geregeld naar voren geschoven als dé voeding van de toekomst, net omdat het zo buitengewoon voedzaam is. In Azië mag zeewier dan al populair zijn, in de Westerse gastronomie is het nooit doorgebroken. Waarom?

Wij Westerlingen blokkeren omdat we het er onaantrekkelijk vinden uitzien. Nochtans hebben we het allemaal al gegeten en krijgen we het bijna dagelijks binnen in de vorm van extracten: de voedingsindustrie zet zeewier namelijk vaak in als verdikkingsmiddel of als stabilisator, in bijvoorbeeld yoghurt, ijs, plantaardige gelatine... En door het groeiend aantal vegetariërs en veganisten is het in speciaalzaken nu en dan ook vers te krijgen.

Van sla tot zeespaghetti

Het scala aan eetbaar zeewier is breed: denk maar aan zeesla, dulse, nori en wakame – dat gebruikt wordt om maki in te wikkelen of sushi te garneren. Of nog: kelp, riemwier, beter bekend als zeespaghetti. Zeewier wordt doorgaans rauw of amper gegaard gegeten, al zijn er ook soorten die je lang moet koken. Ondanks de onderlinge verschillen hebben de diverse soorten veel gemeen qua voedingswaarde. Ze bevatten een interessant gehalte aan vitaminen A, K, C en B-groep, aan mineralen zoals ijzer en magnesium, en aan oplosbare vezels. Die laatste bevorderen de darmtransit, helpen de suikerpiek onder controle te houden en geven je een verzadigd gevoel, waardoor je minder snackt tussen de maaltijden. Naargelang de kleur en de diepte waarop zeewier groeit – hoe dichter bij het oppervlak, hoe sterker het zich tegen uv-straling moet beschermen -, kan het ook zeer veel antioxidanten, zoals flavonoïden of fenolen, bevatten.

Voordelen van de zee, zonder de nadelen

Omdat zeewier hoofdzakelijk in zeeën en oceanen groeit, zou je verwachten dat het problematisch veel zout bevat. Niets is minder waar: het natriumgehalte is erg beperkt. Zeewierblaadjes zijn daarentegen bijzonder rijk aan jodium. Ze mogen dan al wat vetten leveren, het gaat wel om omega 3-vetten. ‘Goede’ vetten dus, zoals je die ook in zeevruchten vindt. En nu we het toch over vetten hebben, sommige zeewiersoorten bevatten plantaardige sterolen, die de cholesterol in het bloed kunnen helpen verlagen.