Worden mensen met een seleniumtekort zieker van het coronavirus?
Omdat eerdere studies een verband aantoonden tussen seleniumtekort en ontstekingen na virusinfecties, wil een onderzoeksteam van de Universiteit Gent, het UZ Gent en het AZ Jan Palfijn Gent duidelijkheid scheppen in de mogelijke rol van de seleniumstatus bij het ziekteverloop van covid-19.
Selenium is een essentieel sporenelement met een beschermend effect. Het zit in een reeks van enzymen die onder andere betrokken zijn bij de werking van het immuunsysteem. Die enzymen zijn ook antioxidanten: ze binden chemische stoffen die schade veroorzaken aan weefsels en aan het genetisch materiaal, bijvoorbeeld bij ontstekingen na virale infecties.
Verband tussen seleniumtekort en ontstekingen na virussen
Het verband tussen selenium en virusinfecties is al gebleken bij verschillende andere virussen. Zo werd het ziekteverloop van ebola in Afrika in verband gebracht met seleniumtekorten. In één regio in China zijn seleniumtekorten gelinkt aan ontstekingen van de hartspier na infectie met een specifiek virus. En bij hiv-infecties wordt al extra selenium toegediend.
De seleniumstatus in het bloed van de zwaarst getroffen covid-19 patiënten, waaronder ouderen, mensen met obesitas en een verzwakt immuunsysteem, is echter nog niet onderzocht. In studies uitgevoerd in Zweden, Italië en Spanje is wel al aangetoond dat een groot deel van deze bevolkingsgroepen seleniumtekorten vertonen in hun bloed.
Het onderzoeksteam, gecoördineerd doorde UGent, hoopt binnenkort meer duidelijkheid te scheppen over de mogelijke rol van een adequate seleniumstatus.
Selenium in voeding
Een gezond en gevarieerd dieet helpt om eenseleniumtekort te voorkomen. Vooral in vis en bepaalde soorten noten zit veel selenium. Ook vlees, volkoren graanproducten en zuivelproducten leveren een belangrijke bijdrage aan de seleniuminname.
In plantaardige producten, zoals groenten en graanproducten, hangt de hoeveelheid vooral af van het seleniumgehalte in de bodem waarop deze plantaardige gewassen geteeld zijn. In West-Europa is dit gehalte in de bodem eerder laag. De bodem is er verarmd door intensieve landbouw en selenium zit niet in de meststoffen, omdat het voor de gewassen zelf geen essentiële stof is. Aan veevoer wordt wel selenium toegevoegd, waardoor selenium in vlees terug te vinden is.
Maar sommige bevolkingsgroepen, zoals ouderen, nemen selenium minder goed op dan andere. Het seleniumgehalte in ons bloed wordt dus niet enkel bepaald door wat we eten.
Te veel selenium kan schadelijk zijn
De onderzoekers houden er echter aan te benadrukken dat een te hoge seleniuminname bij inname van voedingssupplementen schadelijk kan zijn. Daarom is het erg belangrijk dat om eerst de status van het seleniumgehalte in het bloed kennen, voordat er supplementen toegediend worden.
Daarom hopen ze dat hun onderzoek ook kan bijdragen aan de verdere ontwikkeling van een test die de seleniumstatus direct kan meten met één druppel bloed uit de vinger.