Vaginale droogheid blijft een taboe

Een veelvoorkomend maar hoegenaamd niet veelbesproken probleem door het hoge taboegehalte, is vaginale droogheid. Een groot aantal vrouwen krijgt hier nochtans mee af te rekenen.

“Een eerste keer gebeurt dat vaak tijdens de periode dat ze borstvoeding geven. Dan is hun oestrogeengehalte laag door de melkproductie. Later, wanneer ze in de menopauze komen, herhaalt het fenomeen zich”, beschrijft gynaecologe Lisbeth Jochems (ZNA Sint-Erasmus). “Het is een heel natuurlijk proces dat veroorzaakt wordt door een daling van het vrouwelijke hormoon oestrogeen. Dat doet zich zowel tijdens de borstvoeding als bij de overgang voor. Het is dat hormoon dat ervoor zorgt dat de slijmvliezen van de vagina voldoende vocht krijgen. Oestrogeen stimuleert immers de vele kleine kliertjes in de vaginawand die voor deze vochtproductie zorgen. Als het oestrogeengehalte daalt, vermindert ook de activiteit van deze kliertjes.” Dat kan tot heel wat ongemakken leiden. Zoals pijn bij het vrijen en bij de penetratie.

Droogheid leidt vaak ook tot een vernauwing van de vagina of tot kleine kloofjes. Heel wat vrouwen hebben om die reden al maanden tot zelfs jaren geen seksuele betrekkingen meer met hun partner. Met soms relatieproblemen tot gevolg. Droogheid kan ook zorgen voor jeuk en een branderig gevoel. De zuurtegraad (pH) van de vagina verandert waardoor ze meer vatbaar wordt voor schimmelinfecties.

“Onbehandelde droogheid zorgt na verloop van tijd voor een heel broos weefsel. De natuurlijke ribbeltjes van de vagina vervagen en het zachte weefsel wordt trekkerig en geeft makkelijker aanleiding tot infecties zoals blaasontstekingen. De vaginawand is ook kwetsbaarder waardoor er makkelijker kleine wondjes kunnen ontstaan, bijvoorbeeld tijdens het vrijen.”

Tijdig hulp zoeken

Vaginale droogheid is niet iets waar u zich moet bij neerleggen. “Er valt wel degelijk heel wat aan te verhelpen. En hoe sneller u met uw klachten naar een arts stapt, hoe beter het resultaat. We starten bij milde klachten meestal met een lichte maar effectieve behandeling. Die bestaat uit het aanbrengen van een niet-hormonale plantaardige gel in de vagina. Die bevochtigt de vagina vanbinnen en werkt zo’n twee tot drie dagen. U hoeft hem dus niet dagelijks opnieuw aan te brengen. Een andere optie is om een glijmiddel te gebruiken, zeker voor het vrijen. Maar dat werkt minder lang dan de crèmes.”

Gaat het om ergere of langduriger klachten, dan is een sterkere therapie vereist. “Als er sprake is van zware vaginale atrofie, dan kan het nodig zijn om de vagina te behandelen met ovules of vaginale crèmes die oestrogeen bevatten. Ook die worden inwendig aangebracht en zullen het broos geworden weefsel van binnenuit verstevigen en vochtiger maken. Genezen kunnen deze crèmes niet. Maar als het weefsel van de vaginawand verbetert, worden ook de kliertjes weer wat actiever. Vaginale droogheid aanpakken met een hormoontherapie is geen goed idee omdat dit andere mogelijke risico’s met zich meebrengt. Soms wordt wel voor deze therapie gekozen als er ook bijkomende overgangsklachten zijn, maar het is geen eerste keuze als het louter om vaginale problemen gaat. Een lokale vaginale behandeling met een oestrogeencrème is veilig en kan, indien nodig, regelmatig worden herhaald.”

Kunnen vrouwen hun lichaam ook zelf een handje helpen? “Voldoende water drinken is belangrijk voor de gezondheid maar kan aan dit probleem weinig verhelpen. Door op tijd hulp te zoeken kunt u de meeste klachten wel snel verhelpen. Vaginale droogheid is absoluut niets om u voor te schamen.”

Partner Content