© iStock

Therapieontrouw heeft zijn prijs!

1 patiënt op 2 zou zijn medicamenteuze behandeling niet correct volgen... een zorgwekkende vaststelling. Hij brengt hierdoor immers zijn gezondheid in gevaar en creëert soms aanzienlijke kosten voor de samenleving.

Volgens de World Health Organization (WHO) respecteert 1 op twee chronisch zieke patiënten zijn behandeling niet. De naleving van de voorgeschreven behandelingen is nochtans een belangrijke kwestie voor de volksgezondheid.

Veelvoud aan oorzaken

Alle patiënten kunnen met dit fenomeen te maken krijgen, maar het gebeurt vooral bij chronische ziekten of ziekten zonder symptomen of met symptomen waaraan je gewend raakt. De complexiteit van de behandeling is een belangrijke factor bij therapieontrouw, bijvoorbeeld wanneer patiënten een behandeling volgen waarbij verschillende geneesmiddelen ingenomen moeten worden of wanneer de inname van die geneesmiddelen gepaard moet gaan met veranderingen in de levenswijze (voeding, lichaamsbeweging, ...).

Naast de aard van de ziekte en de behandeling, zijn er nog andere factoren: kenmerken van de patiënt (leeftijd, socio-professionele beperkingen, ...), bijwerkingen van de behandeling, de relatie die de patiënt met zijn arts en apotheker heeft. Tot slot kunnen ook zogenaamde ‘omgevingsfactoren’ therapieontrouw veroorzaken, dit is bijvoorbeeld het geval wanneer de patiënt te lang moet wachten om een afspraak te krijgen of wanneer de consultaties te kort zijn om de essentiële vertrouwensrelatie op te bouwen die de therapietrouw ten goede zou komen.

Diverse gevolgen

Gevolgen van therapieontrouw voor de patiënt zelf zijn onder meer medische complicaties, herval, falen van de behandeling, het risico op het ontwikkelen van behandelingsresistentie, (her)opnames in het ziekenhuis, een verandering in de levenskwaliteit, ... De patiënt zet echt, vaak onbewust, zijn levenskwaliteit en zijn levensverwachting op het spel.

Naast de individuele gevolgen, heeft een gebrek aan therapietrouw ook maatschappelijke consequenties (absenteïsme, soms ook langdurige werkonderbrekingen, ...). Wat betreft de economische gevolgen: die worden geschat op 1,25 miljard euro per jaar alleen al voor de Europese Unie. België beschikt weliswaar over weinig studies en evaluaties rond therapie(on)trouw.

Professor Annemans, UGent, legt uit: “Therapietrouw is een probleem dat ernstig onderschat wordt, waar veel te weinig aandacht aan wordt besteed. Patiënten verliezen hierdoor levensjaren, maar ook meer algemeen de kans op goede gezondheid en levenskwaliteit. De impact op het budget voor de gezondheidszorg is ook aanzienlijk.

Hefbomen om therapietrouw te verbeteren

Over het thema therapie(on)trouw vond vandaag een parlementaire conferentie plaats. Ine Somers en Jan Vercammen, initiatiefnemers van de parlementaire conferentie: “De conferentie zal afgerond worden met het indienen van een voorstel, waarin 6 hefbomen beschreven worden die de therapietrouw in ons land zullen verbeteren. Specifiek gaat het over: de opleiding van de professionals in de gezondheidszorg, informeren en empowerment van de patiënt, mobilisatie van de patiëntenverenigingen en de omgeving van de patiënt, het ontwikkelen van praktische patiëntgerichte tools voor consultaties en opvolging, optimaliseren van de samenwerking tussen de verschillende actoren in de gezondheidszorg, en ten slotte – een simpele maar doeltreffende maatregel – het vastleggen van een nationale dag van de therapietrouw. Zo kunnen we jaarlijks een stand van zaken opmaken van hoe de therapietrouw vordert. Is er jaarlijks verbetering te zien? Zijn er nieuwe initiatieven? Welke? etc. Het lijkt ons in dit stadium essentieel dat er concrete acties geïmplementeerd worden via een multidisciplinaire aanpak, met natuurlijk de patiënt die steeds centraal staat.”(LB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content