© Getty Images/Creatas RF

Strengere controle op geneesmiddelenattesten leidt tot problemen

Leen Baekelandt
Leen Baekelandt Journaliste Plusmagazine.be

In april van dit jaar werd beslist om de aanvragen voor een attest tot terugbetaling van bepaalde geneesmiddelen strenger te controleren. Door de verscherpte controle worden de aanvragen later (of niet) goedgekeurd. Tienduizenden chronische patiënten dreigen daardoor in de problemen te geraken.

Sommige dure geneesmiddelen (voor de behandeling van o.m. diabetes, hartaandoeningen, kanker, epilepsie, Alzheimer,...) worden alleen terugbetaald onder specifieke voorwaarden, wegens medische of budgettaire redenen. In april van dit jaar werd beslist om de aanvragen voor een attest tot terugbetaling strenger te controleren.De overheid wil op die manier ? 20 miljoen besparen. De ziekenfondsen kregen instructies om attestaanvragen gedetailleerd te screenen. Door de verscherpte controle worden de aanvragen later (of niet) goedgekeurd en dat zorgt voor problemen.

Acuut probleem

Chronische patiënten hebben hun geneesmiddelen nodig omdat de behandeling niet mag worden afgebroken. Maar wat als het attest voor de terugbetaling op zich laat wachten?

Tienduizenden patiënten worden hiermee geconfronteerd. In een recente lezersbrief aan La Dernière Heure schreef een wat oudere patiënte: ‘Vroeger kreeg ik het attest na een tiental dagen. Tegenwoordig moet ik 2 à 3 maanden wachten, met het risico dat ik de volledige prijs van het geneesmiddel moet betalen in de apotheek. Beseffen de verantwoordelijken wel hoe moeilijk ze het ons maken?’

Vooral in kansarme wijken is het probleem acuut. Wie van een klein pensioen moet leven, kan de volledige prijs van die (zeer) dure geneesmiddelen niet zelf betalen. “Wat doe je dan als apotheker? De patiënt met lege handen naar huis sturen zodat de therapie onderbroken wordt?”, stelt de Apothekersbond (APB).

“90% van de apothekers geeft het geneesmiddel toch mee en laat de patiënt alleen het remgeld betalen. De apotheker schiet dan het grootste gedeelte zelf voor, in afwachting van het attest. Hij doet dit in het belang van zijn patiënt, al kan hem dit duur komen te staan. Als het attest achterwege blijft, is hij zijn voorschot kwijt. Ondertussen worden de wachttijden alsmaar langer en schieten apothekers steeds meer voor. Omdat het meestal erg dure geneesmiddelen zijn, lopen de openstaande tegoeden hoog op.

Uit een nationale enquête bij 414 apotheken blijkt dat het gemiddeld om ? 1.625 per apotheek gaat (met als uitschieter ? 15.000). Geëxtrapoleerd naar de 5.062 Belgische apotheken komt dit neer op een gratis krediet van meer dan ? 8 miljoen. Deze situatie is voor de apothekers niet verder houdbaar. Zij zien zich genoodzaakt om hun risico in te dekken door (zoals het reglementair voorzien is) de volledige prijs aan te rekenen. Dit is voor vele patiënten niet betaalbaar en betekent een gevaar voor de continuïteit van de zorgen”, besluit de APB.

Onkelinx reageert

Als principe geldt dat, wanneer een patiënt niet onder de voorwaarden voor een terugbetaling valt, dit ofwel komt “omdat het medicijn voor hem nergens toe dient”, ofwel “omdat er een ander goedkoper voorhanden is”, preciseert de minister in een reactie. Laten uitschijnen dat patiënten aan hun lot worden overgelaten, noemt ze buitensporig en niet correct. Artsen die moeilijkheden hebben met de naar hun mening excessieve vragen van de ziekenfondsen, nodigt ze uit het Nationaal Intermutualistisch College in te lichten.

Onkelinx herinnert eraan dat apothekers een economische marge van zes procent van de aankoopprijs van een geneesmiddelen krijgen om de kosten voor de opslag en prefinanciering te dekken. “In deze periode waarin moeilijke budgettaire keuzes moeten worden gemaakt, kan men geen besparingsmaatregelen op de helling plaatsen die noodzakelijk zijn om de kosten van de gezondheidszorg onder controle te houden, in het bijzonder bij de geneesmiddelen”, luidt het.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content