Pijn op de borst lang niet altijd een hartaanval

Bij een drukkend gevoel op de borst of steken in de hartstreek beginnen de meeste mensen zich meteen zorgen te maken. En niet zo verwonderlijk natuurlijk, want het kan wijzen op een hartprobleem. Maar gelukkig heeft pijn op de borst ook heel vaak een onschuldige oorzaak.

1. Brandend maagzuur of reflux

Als maagzuur in de slokdarm terecht komt, dan kan dat behoorlijk gaan bijten. Je voelt meestal pijn hoog in de bovenbuik. Soms straalt de pijn ook uit naar de borst of rug. Maagzuurklachten treden meestal een paar uur na de maaltijd op. Zeker als je ligt.

2. Slokdarmkrampen

Wanneer de slokdarm niet goed functioneert kun je last krijgen van brandend maagzuur, maar ook van krampachtig samentrekken van de slokdarm. Ook deze klachten ervaar je vaak als je ligt. Een extra kussen kan uitkomst bieden.Ook een ontsteking van de slokdarm of het slokdarmslijmvlies kan tot pijn op de borst leiden. Langdurige blootstelling aan maagzuur of de schimmel Candida albicans veroorzaken deze ontstekingen. Bij problemen aan de slokdarm heb je meestal ook last van slikproblemen.

3. Syndroom van Tietze

Bij het syndroom van Tietze is er sprake van een irritatie van het kraakbeen en de spieren die de ribben met het borstbeen verbinden. Het is een vorm van ontstekingsreuma. Bij druk op de borst neemt de pijn meestal toe. Ook bewegen en hoesten kunnen de pijn verergeren.Vrouwen hebben vaker Tietze dan mannen. De oorzaak van deze chronische aandoening is niet bekend. Met pijnstillers kun je deze onschuldige ziekte behandelen.

4. Pijn van de tussenribspieren

Soms is pijn op de borst simpelweg spierpijn. Een overbelasting van de tussenribspieren ontstaat door bepaalde lichamelijke activiteit waaraan het lichaam niet gewend is. Meestal verdwijnt het weer na enkele dagen rust.

5. Pleuritis

Een ontsteking van de pleura – borstvlies of longvlies – noemen we pleuritis. Zo’n ontsteking ontstaat soms na een infectie van de luchtwegen of griep. De pijn op de borst is scherp en continu aanwezig. Ademhalen is vaak pijnlijk en ook bepaalde bewegingen kunnen de pijn verergeren. Over het algemeen kan een pleuritis goed behandeld worden met pijnstillers.

6. Stress of paniek

Pijn op de borst kan ook een teken van het lichaam zijn, dat je rustiger aan moet doen. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij stress of hevige emoties. Ook paniek kan pijnklachten geven, zeker als de paniek tot hyperventilatie leidt.

Bij te snel ademhalen ontstaat een tekort aan koolstofdioxide in het bloed, dit geeft allerlei klachten. Zo’n aanval gaat vaak uit zichzelf over. Soms helpt het om in een zakje te ademen. Op die manier vul je het tekort aan koolstofdioxide weer aan.

7. Longaandoeningen

Allerlei verschillende problemen met de longen kunnen ook pijn op de borst geven. Je kunt hierbij denken aan een klaplong, longontsteking of longemfyseem. Ook patiënten met COPD en astma hebben soms pijnklachten in de borststreek. De meeste longaandoeningen gaan gepaard met kortademigheid.

8. Zona

Het herpesvirus varicella-zoster veroorzaakt ontstekingen van de huidzenuw, soms ook op de borst. De pijn is brandend en wordt niet erger bij beweging of ademhalen. Na enige dagen verschijnen blaasjes op de huid: gordelroos. Over het algemeen gaat dit vanzelf over.

9. Hartaandoening

Als je hartspier te weinig zuurstof krijgt, kan er ook pijn op de borst ontstaan. We spreken dan van angina pectoris, angor of ook wel hartkramp. Bij beweging, emoties of stress neemt de pijn toe. Meestal wordt de kramp veroorzaakt door een vernauwing in de kransslagaders. Als pijn op de borst het gevolg is van hartklachten, straalt de pijn vaak (maar niet altijd) uit naar de armen of hals en kaak.

Ook hartklepaandoeningen of hartritmestoornissen veroorzaken klachten op de borst. Datzelfde geldt voor pericarditis: een ontsteking van het hartzakje. De bekendste hartaandoening met drukkende pijn op de borst is het hartinfarct, waarbij door acuut zuurstofgebrek een deel van de hartspier afsterft.

Wanneer naar de huisarts? Als je twijfelt of je pijnklachten met je hart te maken hebben, overleg dan altijd met je huisarts of specialist.

Bron: Gezondheidsnet.nl