Ongeveer 1 Belg op 4 lijdt aan chronische pijn

Eén op de vijf Europeanen lijdt aan chronische pijn en in België ligt dat cijfer zelfs nog hoger: niet minder dan 2,9 miljoen Belgen of 27,2% bevestigt aan chronische pijn te lijden en 73% van hen ervaart zelfs pijn iedere dag.

Deze inadequate aanpak resulteert niet alleen in psychologische problemen of sociaal isolement van de patiënten, ook de financiële impact op zowel patiënt als maatschappij is enorm.

Rugproblemen (67%), gewrichtspijnen (59%), nekpijn (30%), fybromyalgie (21%) en artritis (23%) zijn de 5 belangrijkste oorzaken van pijn bij Belgische chronische pijnpatiënten. Bijna elk van die aandoeningen komt in België significant vaker voor dan in de rest van Europa. Bovendien zegt 55% van de Belgische chronische pijnpatiënten dat hun pijn niet op een adequate manier aangepakt wordt en ook hier scoort België slechter dan het Europese gemiddelde (38%).

Die situatie heeft een duidelijke impact op de werk- en leefomgeving van de patiënten: 68% voelt een enorme druk om snel weer aan de slag te gaan wanneer ze ziek thuis zitten, 28% heeft schrik dat ze hun job zullen kwijt raken en 21% zegt zelfs niet in staat te zijn te werken omwille van hun aandoening. Patiënten lijden ook onder het feit dat ze niet au sérieux genomen worden: 50% denkt dat de buitenwereld twijfelt aan de echtheid van de pijn, 26% is zelfs al beschuldigd van het valselijk gebruiken van pijn als argument om niet te hoeven werken. 39% zegt dat hun aandoening een negatieve invloed heeft op hun relatie met vrienden en familie en 31% zegt zich ronduit sociaal geïsoleerd te voelen.

Geen duidelijk aanspreekpunt

Het feit dat mensen niet of nauwelijks in staat zijn om te gaan werken, heeft uiteraard een grote weerslag op hun inkomen. En dat terwijl de behandelingskosten voor de patiënt ook bijzonder hoog kunnen oplopen. Er zijn in België nog geen studies uitgevoerd om de maatschappelijke kost voor chronische pijn te becijferen, maar deze wordt maandelijks op gemiddeld ? 438 geschat.

Prof. dr. Steven Simoens van het Onderzoekscentrum voor Farmaceutische Zorg en Farmaco-economie aan de KUL voegt er nog aan toe: “Op dit moment is het niet altijd duidelijk wie het aanspreekpunt is voor een patiënt met chronische pijn. Een depressieve patiënt kan terecht bij een psychiater, een diabetes patiënt bij een endocrinoloog, maar bij welke arts kan een patiënt met chronische pijn op consultatie gaan? Er moet een gedegen nieuw beleid komen rond de behandeling van chronische pijn, met de ontwikkeling van een zorgpad voor de diagnose en behandeling van patiënten met chronische pijn”.

Chronische pijnpatiënten in België zoeken hun heil voornamelijk in medicatie (73%), fysiotherapie (32%) en osteopathie (20%). En om hulp te zoeken, kloppen de Belgische patiënten in 75% der gevallen aan bij de huisarts. Nochtans bracht de recente Europese studie rond chronische pijn aan het licht dat 91% van de huisartsen meer opleiding en richtlijnen over de behandeling van patiënten met chronische pijn wenst.

In België zijn de opleidingsmogelijkheden voor zowel artsen, kinesitherapeuten, psychologen als verpleegkundig personeel met betrekking tot chronische pijn verspreid over het hele land, wat een eenduidige aanpak niet meteen bevordert. Dr. Anne Berquin van de UCL verduidelijkt: “De traditionele medische opleiding is vooral gericht op biologische factoren en op een curatieve aanpak, maar die schiet tekort als het gaat over chronische pijn. Want hierbij worden we geconfronteerd met een combinatie van zowel biologische, psychologische en sociale factoren die mekaar beïnvloeden en het geheel nog complexer maken. Slechts in een minderheid van de gevallen kan de oorzaak van de chronische pijn ook effectief aangepakt worden, vandaar dat de behandeling vooral gericht is op het begeleiden van patiënten om ‘beter te leren omgaan met een constante pijn’. Dat verklaart ook waarom tal van artsen zich machteloos voelen tegenover deze patiënten.”

Om de problematiek extra onder de aandacht te brengen, startte Pfizer, in samenwerking met toonaangevende patiëntenverenigingen en maatschappelijke organisaties uit heel Europa, de Europese bewustmakingscampagne en petitieactie ‘Can you feel my pain?’ die tot doel heeft de levenskwaliteit en de rechten van patiënten te verbeteren. Wie meer informatie wenst rond deze Europese studie of zijn persoonlijke ervaring met chronische pijn wil delen of de petitie wil tekenen, kan terecht op www.mijnpijn.be.