Medische onderzoeken

Een reeks video’s over onderzoeken zoals MRI, CT-scan, inspanningsproef, lumbaalpunctie, angiografie enz.

Om tot een diagnose te komen is vooral het vraaggesprek met de arts (de anamnese) en een uitgebreid lichamelijk onderzoek erg belangrijk. Daarenboven kan de arts bijkomende onderzoeken laten uitvoeren die hij kiest in functie van de gegevens die hij bekomen heeft en de vermoedelijke diagnose.

Video’s die enkele medische onderzoeken nader uitleggen

• Het elektrocardiogram en de inspanningsproef: om te onderzoeken of je hart goed functioneert, kan de arts een elektrocardiogram, afgekort ECG, uitvoeren. Bij deze test worden elektroden op de borst geplaatst. Die elektroden meten de elektrische signalen van het hart.
• MRI, NMR, nuclair magnetisch resonantieonderzoek: en MRI-toestel laat toe beelden te vormen van het inwendige van het lichaam met behulp van magnetisme en radiogolven.
• Lumpaalpunctie:hrsenen en ruggemerg worden omgeven door cerebrospinaal vocht. Bij een lumbaalpunctie wordt een staal van dit vocht genomen via een ruggeprik voor onderzoek op infectie, kanker of bloeding in het ruggenmerg.
• Onderzoeken bij wervelkolomproblemen: voo een goede medische behandeling van wervelkolomproblemen is het belangrijk dat de arts een nauwkeurige diagnose stelt. Daarbij kan hij diverse onderzoeken laten uitvoeren.
• Röntgenonderzoek of Rx: Bij een röntgenonderzoek wordt achter de patiënt een röntgenfilm geplaatst, zodat de patiënt tussen de film en het röntgenapparaat staat. Het röntgenapparaat richt de energiestraal op het te onderzoeken lichaamsdeel van de patiënt.
• CT-scan: met een CT-scan worden beschadigingen van zowel bot als weke delen opgespoord. Bij de behandeling worden er met behulp van röntgenstraling driedimensionale opnamen van de anatomie gemaakt.
• Botscan: met een botscan worden probleem ter hoogte van het skelet zoals infecties, bottumoren en wervelkolomfracturen zichtbaar gemaakt.
• Myelografie: bij een myelografie wordt het ruggemerg zichtbaar gemaakt door een contraststof in het ruggenmergkanaal te brengen en daarvan röntgenfoto’s te maken.
• Discografie: bij een discografie worden de tussenwervelschijven in beeld gebracht.
• Elektrodiagnostiek: twee soorten elektrodiagnostisch onderzoek worden frequent gebruikt: elektromyografie (EMG) en zenuwgeleidingsonderzoek. Met deze onderzoeken wordt de elektrische activiteit in spieren en zenuwen geanalyseerd.
• Angiografie: Bij een angiografie worden de kransslagaders onderzocht op eventuele afwijkingen, vernauwingen enz. met behulp van een katheter die vanuit de lies tot aan de aorta wordt opgeschoven.