Hoe klinkt uw hoest ?

Een hoest is niet zomaar een winters ongemak. Het is een verdedigings-middel van het lichaam en kan dus op een ernstige ziekte wijzen. Zeker als de hoest aanhoudt, is een bezoek aan de dokter nodig.

Inhoud:

Nog een geluk dat de hoest bestaat! Hij heeft namelijk een belangrijke functie: alles verwijderen wat de luchtwegen verspert, van slijmen tot kleine stukjes voedsel. Het is een effectieve natuurlijke reflex die veroorzaakt wordt door een krachtige samentrekking van het middenrif. De beweging drukt de longen samen, waarna deze snel en krachtig hun lucht uitstoten, wat in sommige omstandigheden noodzakelijk is. Bijvoorbeeld als u zich verslikt in een olijf die het verkeerde keelgat heeft gekozen! De hoest wordt uitgelokt door de zwervende zenuw die door de hals, de borstkas en de onderbuik loopt. Als ze geprikkeld wordt, stuurt ze een signaal naar het hoestcentrum in de hersenstam.

Vette hoest

Een hoest kan een symptoom zijn van zowel een banale als een ernstige ziekte: verkoudheid, bronchitis, astma, kanker, tuberculose... Daarom zal de dokter willen weten hoe de hoest klinkt. Strottenhoofdontsteking of kinkhoest veroorzaakt bijvoorbeeld een rauwe hoest, terwijl bronchitis een fluitende hoest geeft. Maar de dokter probeert eerst en vooral te bepalen of de hoest wel of niet productief is. Een vette (productieve) hoest is immers onmisbaar, omdat hij op een natuurlijke manier overtollige slijmen verwijdert. In dat geval zal de arts geen behandeling voorschrijven, want een hoestremmer zou er alleen maar voor zorgen dat de slijmen zich in de luchtwegen verzamelen. Soms wordt wel een siroop voorgeschreven die het slijm verdunt. Maar u krijgt hetzelfde effect door veel te drinken, bij voorkeur water, thee, kruidenthee of melk.

Terug naar begin

Droge hoest

In tegenstelling tot de productieve, vette hoest, is een droge, onproductieve hoest nutteloos en irriterend. Hij is verantwoordelijk voor pijn, vermoeidheid, slapeloosheid en zelfs spijsverteringsproblemen. Hoestremmers zijn hier aanbevolen, liefst op voorschrift van de dokter want deze geneesmiddelen nemen de oorzaak niet weg, alleen de symptomen. Bovendien kunnen ze niet te verwaarlozen nevenwerkingen hebben zoals slapeloosheid, coördinatie- of spijsverteringsproblemen, constipatie, huiduitslag... De wetenschappers geraken het niet eens over de effectiviteit van deze hoestremmers. Er zijn er zelfs die zeggen dat een siroop van suiker en vlierbessen, of een lepeltje honing even goede resultaten geeft.

Hoe dan ook moet u met een aanhoudende of terugkerende droge hoest naar de dokter, zodat die de diverse mogelijke oorzaken kan overlopen.

Terug naar begin

Te weinig lucht

“Isoleer uw woning!” raadt de overheid aan, bang voor energieverspilling. Maar de medische wereld is het daar niet mee eens. Wie aan onze gezondheid denkt, geeft integendeel de raad de vensters wagenwijd open te gooien. Onze te warme, nooit verluchte huizen zijn een paradijs voor huismijt, schimmels en andere griezels. Zonder dat we het beseffen, nemen zij hun intrek in het bedlinnen, het tapijt, de gordijnen. De oplossing is nochtans heel eenvoudig: verlucht de woning elke dag minstens 20 minuten. Bang dat de stookoliefactuur de hoogte ingaat? Troost u dan met de gedachte dat u dat geld niet aan geneesmiddelen zult moeten uitgeven!

Wat is het risico? Een lesje natuurkunde: vocht wordt door kou aangetrokken en slaat in de vorm van druppeltje neer op de ruiten (die koeler zijn dan de muren). De druppeltjes sijpelen naar het geultje in de onderste raamlijst en worden afgevoerd... behalve als de ruiten zo goed geïsoleerd zijn dat het vocht zich elders afzet, bijvoorbeeld op de muren, en daar een woekering van schimmels veroorzaakt. Die verschijnen in de vorm van zwarte vlekken. Ze produceren gifstoffen die op hun beurt allerlei allergieën van de luchtwegen veroorzaken. Om de vochtigheid in huis niet te hoog te doen oplopen, beperkt u het aantal planten en droogt u de was uitsluitend in de open lucht. Controleer ook de verluchtingsroosters van de kamers: ze moeten schoon en vrij zijn.

Terug naar begin

Te droge lucht

Te vochtig is niet goed, te droog evenmin! Veel nachtelijke hoestaanvallen worden uitgelokt door een te warme omgeving. Het loont dus de moeite om in een luchtbevochtiger te investeren en hem een halfuur voor het slapengaan in te schakelen. Aan het water kunt u een paar druppels toevoegen van een etherische olie die de luchtwegen kalmeert, zoals eucalyptus. Let op, u moet het water elke dag vervangen en het toestel zorgvuldig schoonmaken want anders wordt het snel een broedplaats van bacteriën. Een waterverdamper aan de radiator brengt eveneens soelaas. Maar ook hier is een goede verluchting van de kamers de beste oplossing.

Terug naar begin

Astma? Op mijn leeftijd?

Anders dan wat veel mensen denken, kan astma ook bij volwassenen ontstaan. De longartsen schatten dat meer dan een derde van de gevallen rond de dertig jaar verschijnt en een ander derde zelfs na de zestig. Met een bijzonderheid: laattijdig astma heeft zelden een allergische oorsprong. Eén enkele oorzaak is er niet, want allerlei risicofactoren kunnen een crisis uitlokken bij iemand die er de erfelijke aanleg voor heeft. Zelfs luchtvervuiling, buitenshuis (uitlaatgassen) of in de woning (huismijt, schimmel, pollen, dierenharen) is geen oorzaak maar slechts een verzwarende factor. Er zijn trouwens evenveel astmapatiënten op het platteland als in de stad. Alleen een toenemend aantal rokers (ook passieve) zou de verspreiding van de ziekte kunnen verklaren.

Astma uit zich in een chronische hoest, vooral ’s nachts, een gevoel van benauwdheid, ademnood en een fluitende adem tijdens inspanningen. Jammer genoeg gaat niet iedereen die aan dergelijke symptomen lijdt naar de dokter, omdat men een verkoudheid de schuld geeft, of het roken, of de leeftijd. Na de juiste diagnose kan astma nochtans behandeld worden met ontstekingwerende middelen en corticoïden.

Terug naar begin

De schuld van nicotine

Nicotineverslaafden maken zich zelden zorgen over hun dagelijkse ochtendhoest die beetje bij beetje erger wordt, of over hun kortademigheid, piepende longen en slijm. Ze wijten het aan hun slechte gewoonte en denken er niet verder over na. Die hoest kan echter het gevolg zijn van een COPD (chronische obstructieve longaandoening), die steeds vaker optreedt bij mensen die meer dan 20 sigaretten per dag roken en in een vochtig, gematigd klimaat (zoals het onze!) leven. De ziekte zou ongeveer 400 000 Belgen treffen, onder wie vele vrouwen. Dag na dag neemt de longcapaciteit af, doordat de diameter van de aangetaste bronchiën verkleint. Ten slotte wordt het longslijmvlies ernstig beschadigd en is de schade onomkeerbaar: er wordt dan zelfs in rusttoestand gehoest. Uiteindelijk is heel het hart- en vaatsysteem aangetast.

De longarts meet in dit geval de ademhalingscapaciteit en kan bronchodilatoren voorschrijven die de ademnood verlichten. In de meest acute situaties is een zuurstoffles onmisbaar. Maar de eerste en belangrijkste therapie is volledig stoppen met roken. Als men vanaf het begin van COPD de sigaretten afzweert, is het mogelijk dat de oorspronkelijke longcapaciteit volledig hersteld wordt.

Terug naar begin

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content